نفت ما | آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی 6 شهريور 1397 ساعت 15:03 https://www.naftema.com/note/98232/صنعت-بازار-نفت-ایران-گروگان-ترامپ -------------------------------------------------- عنوان : صنعت و بازار نفت ایران؛ در گروگان ترامپ نادعلی بای-سردبیر -------------------------------------------------- سیاستهای ترامپ، متحدان این کشور را بر سر دوراهی تحریمهای نفتی و مالی ایران قرار داده، امنیت انرژی را تهدید کرده و قیمت نفت را به آستانه یک شوک برده است. در واقع ترامپ درآمد نفتی ایران را به عنوان یک اهرم کلیدی برای بازنگری در برجام از طریق اعمال فشار و تغییر رفتار منطقه ای و بین المللی اش هدف قرار داده است. به عبارتی در نگاه گسترده تر ترامپ تحریمهای نفتی را با هدف تغییر سیاست داخلی و خارجی ایران اعمال می کند و صنعت و بازار نفت ایران را به گروگان گرفته است. متن : به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، صنعت و بازار نفت ایران از فردای خروج آمریکا از برجام و پس از توافق اخیر اوپک پلاس برای کنار گذاشتن توافق کاهش تولید، تحولات پرفراز و نشیبی را شاهد بوده است. ترامپ با وارد آوردن فشار به اوپک و روسیه به دنبال افزایش تولید و کاهش قیمت نفت با هدف تضعیف اقتصاد ایران است. دولت آمریکا خواستار به صفر رساندن صادرات نفت ایران شده و ایران نیز در واکنش تهدید به بستن تنگه هرمز کرده است. هرچه جلوتر می رویم، توافق اخیر اوپک پلاس، نگرانی ایران در از دست دادن سهم خود در بازار را با توجه به تجربه دور قبلی تحریمها، بیش از پیش نشان داده است. عربستان اعلام افزایش تولید تا سقف 2 میلیون بشکه در روز کرده و حتی توافقی با روسیه داشته که به نوعی یک خودزنی برای عربستان تلقی می شود. از آنجا که عربستان به تنهایی نمی تواند جبران کسری عرضه را انجام دهد ترامپ به دنبال همراه ساختن روسیه در افزایش تولید و کاهش قیمت نفت است. ترامپ به خوبی می داند که افزایش ناگهانی قیمت نفت در شرایط کنونی منجر به افزایش قیمت بنزین و دیگر فرآورده های نفتی و نارضایتی در آمریکا شده و به ضرر حزب جمهوریخواه در آستانه انتخابات میاندوره ای کنگره تمام خواهد شد. سیاستهای ترامپ، متحدان این کشور را بر سر دوراهی تحریمهای نفتی و مالی ایران قرار داده، امنیت انرژی را تهدید کرده و قیمت نفت را به آستانه یک شوک برده است. در واقع ترامپ درآمد نفتی ایران را به عنوان یک اهرم کلیدی برای بازنگری در برجام از طریق اعمال فشار و تغییر رفتار منطقه ای و بین المللی اش هدف قرار داده است. به عبارتی در نگاه گسترده تر ترامپ تحریمهای نفتی را با هدف تغییر سیاست داخلی و خارجی ایران اعمال می کند و صنعت و بازار نفت ایران را به گروگان گرفته است. باید توجه داشت که تحریمهای نفتی منجر به کاهش درآمدها و تشدید وخامت اقتصادی منجر خواهد شد. حتی گزینه فروش نفت ایران به عنوان نفت روسیه پیشنهاد شده است که دشواریهای خاص خود را دارد. متاسفانه دیپلماسی ناکارآمد ایران نتوانسته تا یک ائتلاف مقابله با تحریمهای نفتی را شکل بدهد. موضوع دیگر مالکان کشتیهای نفتکش از ترس اینکه در لیست سیاه تحریمهای آمریکا قرار نگیرند به فکر اعزام آنها به دیگر کشورهای تولید کننده نفت در منطقه افتاده اند. در صورت قطع صادرات نفت ایران، برجام به پایان خود خواهد رسید و قیمت نفت در کانال 100 دلاری قرار خواهد گرفت. چین، هند، کره جنوبی و ترکیه هر یک به ترتیب با 600، 450، 250 و 200 هزار بشکه مهمترین مشتریان نفتی ایران هستند. تجارات با ایران تنها 1 درصد و با آمریکا 17 درصد از سهم تجارت خارجی اتحادیه اروپایی را تشکیل می دهد. آژانس بین المللی انرژی در گزارش اخیر خود اعلام کرده که صادرات نفت ایران به اروپا به خاطر تحریمهای آمریکا در ماه ژوئن نسبت به ماه می نصف شده و برآورد کرده که ممکن است صادرات نفت ایران در دور جدید تحریمها بسیار بیشتر از 1.2 میلیون بشکه در روز کاهش یابد. در این میان در بسته پیشنهادی اروپا برای باقی ماندن ایران در برجام، باید راهکارهای عملی برای تضمین صادرات 2.5 میلیون بشکه ای نفت ایران در روز، تضمین ادامه دسترسی بانک های ایران به سوئیفت، اجرای قانون مسدودسازی تحریمهای آمریکا و  در بدترین حالت، تحریم داراییهای آمریکا در اروپا ارائه شود. یکی از گزینه ها می تواند ایجاد شرکتهای کوچک بدون داشتن سهمی در بازار آمریکا و بده بستانهای مالی بین بانک ها و موسسات مالی اتحادیه اروپایی و ایران در قالب خطوط مالی و اعتباری امن برای تجارت با ایران را در بر بگیرد. از آنجا که چین بزرگترین خریدار نفت ایران بوده و بزرگترین وام دهنده خارجی در آمریکاست، ترامپ نمی تواند دسترسی این کشور به دلار را قطع کند چون در آستانه خروج از رکود و بدهی به کمک چین نیاز دارد. تاکنون بیش از 50 شرکت بین المللی فعال انرژی و مالی به خروج از بازار ایران متقاعد شده اند. خروج آمریکا از برجام، رضایت چین را فراهم آورده، چون با خروج شرکتهای اروپایی، چین می تواند جای آنها را در پروژه های ایران بگیرد و نفت ارزانتر و بیشتری با تخفیف از ایران خریداری کند. شایان ذکر است که مبادلات تجاری چین و ایران در سال 2017، 37 میلیارد دلار بوده که تنها 1 درصد از روابط خارجی چین را شامل می شود در حالیکه این میزان با آمریکا 636 میلیارد دلار یعنی 17 برابر ایران بوده است. هند هم که اعلام کرده تسلیم تحریمهای یکجانبه آمریکا نمی شود ولی اخیرا واردات نفت از آمریکا را 2 برابر کرده و پالایشگاههای این کشور از جمله «رلاینس» بزرگترین مجموعه پالایشگاهی جهان خود را آماده کاهش چشمگیر یا قطع واردات نفت از ایران از ماه نوامبر آتی کرده اند. ژاپن و کره جنوبی نیز کاهش شدید و یا حتی قطع واردات نفت از ایران را اعلام کرده اند. با این تفاسیر زنگ فصل یکه تازی شرکتهای چینی و روسی در صنعت نفت ایران به صدار درآمده است. منبع: ماهنامه بین المللی تخصصی عصر کیمیاگری- شماره 60 (مرداد 1397)