نفت ما | آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی 14 مرداد 1397 ساعت 15:58 https://www.naftema.com/note/91880/امضای-کنوانسیون-رژیم-حقوقی-دریای-خزر-آکتائو -------------------------------------------------- عنوان : امضای کنوانسیون رژیم حقوقی دریای خزر در آکتائو میثم قدیری -------------------------------------------------- در روز ١٢ ماه آگوست در آکتائو، روسای جمهوری پنج کشور منطقه دریای خزر کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر را امضا خواهند کرد. این کنوانسیون اجازه نصب خط لوله در بستر دریای خزر را فقط در صورت رضایت آن دست از کشورهایی می دهد که خط لوله از منطقه آنها عبور خواهد کرد. براساس گزارشهای منتشر شده، به همراه این کنوانسیون، پروتکل پیرامون ارزیابی تاثیرات پروژه ها بر دریای خزر نیز امضا خواهد شد. متن : به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، کشورهای منطقه دریای خزر به طور مشترک، امنیت زیست محیطی پروژه ها را ارزیابی خواهند کرد. روسای جمهوری منطقه دریای خزر به موازات امضای کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر در روز ١٢ ماه آگوست، پروتکل ارزیابی تاثیر پروژه ها برای محیط زیست را نیز امضا خواهند کرد. براساس سند ساخت خطوط لوله در بستر دریای خزر، کسب رضایت تمامی کشورهای ساحلی ضروری است. بدین ترتیب، روسیه و ایران از این فرصت برخوردار می شوند تا از احداث احتمالی خط لوله از ترکمنستان به آذربایجان ممانعت کنند. به گفته کارشناسان، در مجموع، شانس اجرای این پروژه بسیار اندک است. در روز ١٢ ماه آگوست در آکتائو، روسای جمهوری پنج کشور منطقه دریای خزر کنوانسیون وضعیت حقوقی دریای خزر را امضا خواهند کرد. این کنوانسیون اجازه نصب خط لوله در بستر دریای خزر را فقط در صورت رضایت آن دست از کشورهایی می دهد که خط لوله از منطقه آنها عبور خواهد کرد. براساس گزارشهای منتشر شده، به همراه این کنوانسیون، پروتکل پیرامون ارزیابی تاثیرات پروژه ها بر دریای خزر نیز امضا خواهد شد. این پروتکل در راستای هماهنگی پروژه ها در دریای خزر و از جمله، پروژه نصب خط لوله براساس توافق تمامی کشورهای ساحلی می باشد. در این راستا، تمامی پنج کشور ساحلی دریای خزر باید کار احداث پروژه ها را تائید کنند. این کنوانسیون و پروتکل به یکدیگر مرتبط هستند. و هدف اصلی – به حداقل رساندن خطرات زیست محیطی می باشد. در اواخر سال ٢٠١٧ ، گریگوری کاراسیان، معاون وزیر امور خارجه روسیه، در مصاحبه ای با «کامرسانت» تصریح کرد که وقوع حوادث و بلایای طبیعی – نکته مهمی است که روسیه به آن توجه ویژه ای نشان می دهد. در آن ایام، وی آشکارا، از امضای توافق مهم پیرامون ارزیابی تاثیرات زیست محیطی پروژه ها سخن گفته بود و ظاهرا، منظور وی، همین پروتکل بوده است. لاینحل ماندن وضعیت دریای خزر تاکنون، یکی از موانع اصلی برای احداث خط لوله ترکمنستان به آذربایجان، گرجستان و ترکیه بوده است. در اواخر سال ٢٠٠٠ ، این پروژه در اروپا به عنوان راه جایگزینی برای گاز روسیه بحث و بررسی شد. کارشناسان در عرصه گازی خطری برای اجرای این خط لوله حتی بدون امضای پروتکل نیز نمی بینند. آنان خاطر نشان می کنند که ترکمنستان در زمینه ارسال حجم عظیمی از گاز به چین به توافق رسیده است. قرار است، از طریق خط چهارم خطوط لوله گاز رسانی آسیای مرکزی – چین، ٣٥ میلیارد متر مکعب گاز ارسال شود و در این زمینه، ترکمنستان باید حجم تولید گاز خود را افزایش دهد. ستانیسلاف پریتچین، مدیر گروه تحلیلی در مرکز مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز در انستیتوی خاور شناسی آکادمی علوم روسیه، خاطر نشان می کند که آذربایجان برای راه اندازی کوریدور جنوبی گاز و ارسال گاز از میدان شاه دنیز – ٢ آمادگی دارد. در حال حاضر، برای آذربایجان حمل و نقل گاز به ترکمنستان چندان سودآور نیست. در این زمینه، ساخت خط لوله گاز رسانی دریای خزر از اهمیت بسیاری برخوردار است. برخی از کشورهای منطقه دریای خزر معتقدند که مواضع روسیه در رابطه با خطرات زیست محیطی در دریای خزر حیله گرانه است، زیرا خود مسکو در حال احداث خط لوله از بالتیک به دریای سیاه است. اما، می بایست خاطر نشان کرد که محیط دریای خزر از لحاظ زیست محیطی بسیار حساس است: در اعماق این دریا و در منطقه میان ترکمنستان و آذربایجان پیوسته زمین لرزه هایی رخ می دهد و هر گونه اتفاقی در این منطقه بر کل محیط زیست دریا تاثیر گذار است.