پیش بینی ها حاکی از آنست که در فاصله سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ میلادی، ۷۴۰ میلیارد دلار پروژه متوقف خواهد شد و این جریان، همچنان ادامه خواهد یافت.

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، سرمایه گذاری در طرح های بالادستی صنعت نفت و گاز تا سال تا 2020 میلادی با کاهش ۲۲ درصدی، سقوطی ۷۴۰ میلیارد دلاری را تجربه خواهد کرد. موسسه وود مکنزی اعلام نموده دو سال پس از آغاز ماراتون سقوط قیمت طلای سیاه، تاثیر این بحران بر هزینه سرمایه گذاری بخش اکتشاف کاملا هویدا است و این عدد تا 1 تریلیون دلار افزایش خواهد یافت. مالکون دیکسون یکی از کارشناسان ارشد این موسسه معتقد است: تاثیر سقوط قیمت ها بر بودجه توسعه بخش بالادستی دنیای امروز فاجعه آمیز است. شرکت های نفتی با توقف اجرای طرح های توسعه و یا واگذاری آنها تلاش می نمایند تا خود را با شرایط جدید تطبیق دهند. پیش بینی ها حاکی از آنست که در فاصله سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰ میلادی، ۷۴۰ میلیارد دلار پروژه متوقف خواهد شد و این جریان، همچنان ادامه خواهد یافت. کارشناسان معتقدند تنها در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ میلادی، ۳۷۰ میلیارد دلار پروژه نفتی متوقف می گردد. در صورت تداوم بحران کنونی سقوط قیمت ها، شرکت های فعال در حوزه اکتشاف و تولید بیش از هر عاملی به دنبال دستیابی به نقطه سر به سری تولید بوده و این وضعیت تا پایان دهه کنونی، همچنان ادامه خواهد یافت. تقریبا در همه کشورهای دارنده ذخایر نفتی، ما شاهد بازنگری در اجرای طرح های توسعه بوده ایم. در ایالات متحده، کاهش ۱۲۵ میلیارد دلاری هزینه سرمایه گذاری در سال جاری و سال آینده میلادی، بیش از هر چیز بخش حفاری را تحت تاثیر قرار داده است. در این میان،کاهش ۵۳ درصدی تعداد دکل های خشکی این کشور زنگ خطری برای فعالان صنعت بالادستی نفت می باشد. روسیه نیز شاهد کاهش شدید طرح های در دست اجرا و 40 درصد سقوط سرمایه گذاری در طرح های بالادستی خویش در دو سال پیش رو است. هرچند بخش قابل توجهی از این کاهش به دلیل سقوط ارزش روبل در برابر دلار می باشد. رهبران روسیه، خواهان حفظ مقدار تولید خویش بوده و تداوم اکثر طرح های حفاری آنان نشان می دهد برای حفظ شرایط کنونی، تلاش زیادی می نمایند. در مارس سال جاری، روس ها توانستند به میانگین تولید روزانه خیره کننده 10 میلیون و 900 هزار بشکه در روز دست یابند که این عدد در سه دهه اخیر، کم نظیر بوده است. اما در مقابل، ما در خاورمیانه شاهد کمترین تاثیر از بحران جهانی سقوط قیمت نفت خام بوده ایم. چند کشور این منطقه خواهان حفظ سهم بازار خویش به هر بهایی هستند و به ویژه، رهبران عربستان سعودی اعلام نموده اند در دو سال فرارو، تغییری در سبد سرمایه گذاری های خود اعمال نخواهند کرد. فراموش نکنید در همین مدت، ما شاهد کاهش تولید نفت خام به دلیل توقف اجرای طرح های بالادستی بوده ایم. موسسه وود مکنزی اعلام نموده در فاصله سال های 2016 تا 2020 میلادی، تولید جهانی طلای سیاه با کاهش بیش از 7 میلیون بشکه ای روبرو خواهد شد. در کوتاه مدت نیز بر اساس پیش بینی کارشناسان این موسسه در سالهای 2016 و 2017میلادی، ما به ترتیب شاهد کاهش 3 و 4 درصدی تولید نسبت به سال 2014 میلادی و آغاز سقوط قیمت ها و برابر با 5 و 6 میلیون بشکه در روز خواهیم بود. تولید نفت فراساحلی در ایالات متحده را باید قربانی نخست بحران کنونی دانست که 70 درصد کاهش تولید را به خود اختصاص داده است. پروژه های جدید فراساحلی که در آستانه تعیین الگوی سرمایه گذاری قرار دارند، در افق سال 2020 میلادی با 80 میلیارد دلار کاهش سرمایه گذاری در کنار سقوط 40 درصدی طرح های توسعه میادین آب های عمیق و فوق عمیق نشان می دهد پروژه های پرهزینه تولید نفت خام تا چه حد در آستانه توقف توسعه قرار دارند. از سوی دیگر، در مقایسه با سال 2014 میلادی، بودجه اختصاص یافته در بخش فعالیت های اکتشافی 300 میلیارد دلار کاهش یافته است. آندرو لاتهام، معاون پژوهش در بخش اکتشاف موسسه وود مکنزی می گوید: با وجود کاهش بیش از 50 درصدی فعالیت های اکتشافی از سال 2014 میلادی تاکنون و حذف 42 میلیارد دلار از بودجه پیش بینی شده عملیات اکتشاف در در سالهای 2016 و 2017میلادی ، هزینه های این فعالیت ها کاهش قابل توجهی، همسو با خواسته های دست اندرکاران، نداشته است. همچنین در پروژه های آب های عمیق به دلیل انعقاد قراردادهای بلندمدت حفاری، امکان کاهش قیمت مورد توافق تقریبا وجود ندارد. اما در سایر مناطق فراساحلی، واقعیت ها نشان می دهد پروژه های بسیاری متوقف شده و یا هزینه های توسعه آنها، مورد بازنگری قرار گرفته اند. بدین ترتیب، تنها نکته خوشحال کننده در شرایط کنونی، کاهش هزینه های توسعه و کم شدن بودجه اجرای طرح ها خواهد بود. به عنوان مثال، در پروژه های شیل ایالات متحده در سال 2015 میلادی، هزینه های توسعه در مقایسه با دو سال پیش، حدود 25 درصد کاهش یافته است. مدل پژوهشی موسسه وود مکنزی نشانگر آنست در پایان سال 2017، ما شاهد کاهش 10 درصد دیگر از هزینه های توسعه میادین شیل خواهیم بود. گویی طرح های جدید صنفت نفت باید بر اساس کاهش هزینه های توسعه، طراحی و اجرا گردند. هرچند تا زمان بازگشت تعادل به بازار و تثبیت قیمت های پایدار، باید همچنان به انتظار بنشینیم. منبع:  www.offshore-mag.com مترجم: محسن داوری