ضرورت بررسی پروژه های واگذار شده به گسترش انرژی پاسارگاد

با روی کار آمدن بیژن نامدار زنگنه در دولت هفتم خاتمی، میرمعزی ابتدا به معاونت طرح و توسعه وزارت نفت منصوب شد، زنگنه سکان تمام طرح های اصلی و بزرگ حوزه نفت را به دست وی سپرد.
سپس وی را به عنوان قائم‌مقام مدیرعامل و نایب رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت ایران منصوب کرد و در نهایت پس از آماده شدن فضا، مهدی میرمعزی از سوی وزیر نفت برای ریاست شرکت ملی نفت، پیشنهاد شد.
به گزارش نفت ما، این دو با هم پروژه کرسنت را به پیش بردند و میر معزی مهره اصلی زنگنه در این طرح بود.
پس از پایان دوران اول وزارت زنگنه، وی، مهره اش را به بخش خصوصی فرستاد و به همراه یکدیگر و با حمایت بخش خصوصی و بانک ها، یک امپراطوری در این صنعت بنیادین به راه انداختند.

تاسیس شرکت گسترش انرژی پاسارگاد با چراغ سبز زنگنه

با چراغ سبز زنگنه، بانک پاسارگاد، شرکت گسترش انرژی پاسارگاد را به عنوان یکی از شرکت های اصلی ذیل گروه مالی پاسارگاد، تاسیس کرد.
پس از موافقت مدیران بانک پاسارگاد با ریاست مهدی میر معزی بر این مجموعه، به گفته کارشناسان، چک سفید امضای زنگنه نیز برای این شرکت به امضا رسید و درهای بهشت به روی آنها باز شد.
تقریباً پروژه ای در وزارت نفت نبود که گسترش انرژی پاسارگاد آن را بخواهد و شرکت دیگری توان جذب آن پروژه را داشته باشد!
عملیات حفاری دریایی و خدمات حفاری میدان گازی پارس جنوبی و بوشهر به این شرکت واگذار شد.
سپس نوبت به خوزستان رسید و وزارت نفت، خدمات حفاری این استان را نیز به این شرکت، بخشید.
ایلام مقصد بعدی شرکت گسترش انرژی پاسارگاد بود و بعد از آن نیز توانست طرح میدان نفتی سپهر و جفیر را به چنگ آورد.
این موضوع علی رغم این مسئله بود که به باور بسیاری، شرکت گسترش، از رزومه و توان فنی کافی برای این طرح ها برخوردار نیست و شرکت های صاحب صلاحیت بسیار دیگری مانند قرارگاه خاتم در این بین حضور داشتند.

واگذاری پشت سر هم پروژه ها

حفاری دریایی میدان نفتی سیری، خدمات فنی و مهندسی حفاری دریایی خلیج فارس و چند طرح زیربنایی بزرگ دیگر، هدیه بعدی تیم زنگنه به این شرکت خاص و نورچشمی بود که هنوز ابعاد نحوه واگذاری آنها به صورت کامل، واکاوی نشده است!
پس از آنکه شرکت توانست از این طرح ها، پول هنگفتی کسب کند، به سراغ صنایع موازی و پایین دستی رفت و از وزارت نفت درخواست کرد که طرح های حوزه پتروشیمی و پالایشگاه سازی نیز بدون داشتن رزومه مشخص به این شرکت واگذار شود.
درخواستی که بی‌درنگ اجابت شد و ماحصل آن تاسیس مجتمع پتروشیمی پارسیان استان هرمزگان بود. تولید لوله های گاز پلی اتیلن در استان البرز، پالایشگاه نفت فوق سنگین قشم، توسعه یک مجتمع پلی اولفین سبز چابهار (مکران) - مجتمع پتروشیمی سینا، خط لوله ملی ایران خط لوله IGAT 6 در استان های خوزستان، لرستان، ایلام و کرمانشاه و همچنین صادرات به عراق، توسعه نیروگاه سیکل ترکیبی ارومیه، توسعه نیروگاه سیکل ترکیبی خوی، پیاده سازی و راه اندازی نیروگاه CHP گرگان، پیاده سازی و راه اندازی مزرعه خورشیدی دامغان، توسعه نیروگاه سیکل ترکیبی شریعتی در مشهد مقدس، پیاده سازی و راه اندازی نیروگاه برق و یوتیلیتی پاسارگاد قشم، عملیات ساخت و بهره برداری از اسکله حراء قشم و دهها طرح دیگر نیز به این شرکت واگذار شد.
چگونگی نحوه برگزاری مناقصه، ترک تشریفات و اعمال نفوذ بیژن زنگنه وزیر نفت سابق، در این پروژه ها از جمله مسائلی است که نیاز به بررسی قضایی_ امنیتی دارد.
باید توجه داشت که برخی دیگر از شرکت ها که اتفاقا از پشتوانه مالی قدرتمند بانکی نیز برخوردار بودند، ناچار بودند برای یک پروژه چند سال بجنگند، این در حالی بود که شرکت گسترش انرژی پاسارگاد همزمان چند تا چند تا طرح ملی جذب می کرد و اگر این شرکت به طرح ابراز تمایل نمی کرد، ته مانده سفره به دیگر شرکت ها می رسید!
در حال حاضر مهدی میر معزی، مدیرعامل قبلی شرکت گسترش انرژی پاسارگاد به بهانه درمان از کشور خارج شده و تاکنون نیز بعد از گذشت بیش از یکسال به کشور بازنگشته است.
درز کردن حقایق پرونده کرسنت و دهها مورد دیگر، خود می دانست که زمان اجرای عدالت فرا رسیده و از کشور خارج شد!
بعد از خارج شدن میرمعزی از کشور، زنگنه، صادق آبادی از دستیاران و امین خود را برای جانشینی میرمعزی در این شرکت معرفی کرد!
در وزارت نفت و مجموعه مدیران صنعت نفت، این مسئله بر کسی پوشیده نیست که شرکت گسترش انرژی پاسارگاد، حیات خلوت و همان بوستانی است که زنگنه و تیم همراهش قصد دارند تا دوره بازنشستگی را در ارتباط با آن سپری کنند.
با این همه ، پرسش این است که تا چه حد می توان امیدوار بود که این روابط مشکوک و برنامه ریزی های زنگنه در ارتباط با این شرکت و قراردادهایی که اخذ کرده، بتواند نظر مقامات قضایی را جلب کند!