به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،اکونومیست در تحلیلی با عنوان «در درون اقتصاد جنگی ایران چه می گذرد؟» می نویسد که حتی قبل از حملات هوایی اسرائیل به ایران، اقتصاد این کشور در وضعیت وخیمی قرار داشت به گونه ای که افراد در سن اشتغال 60 درصد و تورم سالانه نیز 35 درصد بود. بر اساس آمار بانک جهانی 18 درصد جمعیت ایران زیر خط فقر زندگی می کنند.  
ایران، علیرغم صادرات نفت و گاز، مجبور بود از مازوت برای تامین برق کشور استفاده نماید. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل علاوه بر حمله به پایگاههای نظامی و تاسیسات هسته ای، اهداف اقتصادی را نیز در دستور کار قرار داد و چند میدان گازی و تاسیسات نفتی و یک کارخانه خودروسازی را بمباران کرد.
اکونومیست در ادامه با اشاره به صادرات 1.7 میلیون بشکه در روز نفت ایران ادعا می کند که هم اکنون تولید نفت ایران به خاطر حملات اسرائیل  کاهش یافته است. این نشریه اقتصادی، سپاه را به عنوان یکی از فروشندگان نفت ایران از طریق شبکه پیچیده صرافی ها و شرکتهای کاغذی به چین معرفی می کند. 
 اکونومیست با استناد به آمار بانک جهانی می نویسد که اقتصاد ایران در یک سال آینده به میزان 1.6 درصد کوچکتر خواهد شد. همچنین بانک جهانی با تاکید بر نوسان شدید و رشد منفی یا تقریبا صفر اقتصاد ایران در سالهای 2023-2019، کاهش 2.5 درصدی رشد اقتصادی کشور را تا سال 2028 پیش بینی می کند که به خاطر تشدید رژیم تحریمها و حملات هوایی اسرائیل به میادین نفتی و گازی است.
در صورت تشدید تنش اسرائیل و ایران، تورم و کمبود کالاها افزایش شدیدی خواهد داشت. همچنین، صادرات نفت ایران به چین و امارات با یافتن راههای جدید برای دور زدن تحریم ها استمرار خواهد یافت تا با فروش نفت در بازار سیاه جریان ارزآوری قطع نشود. لذا، جنگ اقتصادی و نظامی به جای تضعیف نظام، باعث تغییر ساختار به سمت یک اقتصاد جنگی با هدف بقا در شرایط تحریم و بحران خواهد شد.
اکونومیست در پایان می نویسد که هرچند تحریم‌ها و حملات در دستیابی اهداف راهبردی غرب در مهار و توقف جاه طلبی هسته ایران کارآمد نبوده اند اما به افزایش فقر، انزوای اقتصادی و تقویت اقتصاد شبکه های غیر رسمی و سایه در ایران منجر شده اند.