به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،احکام تازه مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران بار دیگر زمینه ای تازه برای تضعیف مدیران نفتی کشور فراهم کرده است. حمید بورد در احکام تازه خود  «فرخ علیخانی» را به‌ سمت مدیر برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی نفت ایران، «رامین حاتمی» را به مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب و «مرتضی فولادی» را به‌ سمت مدیرعامل شرکت ملی حفاری ایران منصوب کرده است. این انتصاب‌ها همچون انتصاب‌های قبلی وی از سوی برخی عنوان «حکم شبانه» پیدا کرده است؛ صفتی که ظاهرا برای القای این موضوع ساخته شده که نشان دهد نوعی نارضایتی و تعجیل در کار بوده است. غافل از این که وقتی چند بار پیاپی از این عنوان برای انتصاب‌های یک مجموعه استفاده شود، معنایی دیگر می‌دهد و بازگو کننده نوعی مدیریت شبانه روزی است. 
در میان این انتصاب‌های جدید گویا مسئولیت جدید رامین حاتمی زمینه مناسب‌تری برای بهانه جویی‌ها داشته که بخش اعظم حرف و حدیث‌ها راجع به این انتصاب است؛ ادعای این که شخص حاتمی راضی به تغییر مسئولیتش نبوده است و حتی خودش هم از این انتصاب یک باره غافلگیر شده است! ادعای این که رزومه حاتمی بالاتر از این پست است یا عنوان کردن این که این نوع انتصاب، برای بدنه کارکنان نفت خیز جنوب سوال‌برانگیز است از جمله حرف‌هایی است که بیان می‌شود . این ادعاهای عجیب و  غریب در واقع در پی القای اختلاف بین مدیران نفتی و  در تحلیل نهایی تضعیف شرکت ملی نفت است. اما با دقتی اندک هم می‌توان فهمید که چقدر این قبیل سخنان بی پایه و موهوم است.
اولین موضوعی که در این راستا باید مدنظر قرار بگیرد این است که کارنامه مدیریتی رامین حاتمی بازگو کننده این است که وی از جمله مدیران تراز اول نفتی است که هم از نظر علمی و هم از لحاظ تجربه مدیریتی و برنامه ریزی کم نظیر است. 
مدرک او کارشناسی مهندسی شیمی و کارشناسی ارشد مهندسی مخازن از دانشگاه صنعت نفت است . بیش از سی سال قبل کار خود را در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب آغاز نموده است. در طول این سالها مسئولیت‌های مختلفی داشته که مهمترین آنها سابقه او در مدیریت عامل شرکت نفت مناطق مرکزی ایران ، عضویت در هیئت‌مدیره شرکت ملی نفت ایران و مدیریت «برنامه‌ریزی تلفیقی» شرکت ملی نفت ایران بوده است. با این تفاصیل به نظر می رسد انتخاب فردی با چنین کارنامه ای برای رهبری شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب بر اساس این واقعیت شکال گرفته که متاسفانه این شرکت در سال‌های اخیر دچار سوء مدیریت بوده و وضعیت چندان رضایت بخشی ندارد. چنین وضعی برای شرکتی که شرایط ویژه و حساسی دارد و تولید نزدیک به هشتاد درصد نفت کشور  به آن مربوط است، اصلا قابل تحمل نیست و معلوم است که هیچ مدیر بالادستی در این شرایط ریسک نخواهد کرد و حتما گزینه‌ای را برای مدیریت این شرکت برخواهد گزید که اعتماد و اطمینان صد در صدی به موفقیت او وجود داشته باشد. 
به این ترتیب باید گفت نه تنها مسئولیت رامین حاتمی نشان دهنده هیچ نکته ای منفی ای برای او و حمید بورد نیست بلکه اتفاقا نشان دهنده حسن ظن نسبت به اوست. بر همین اساس است که برخی تحلیل گران انتصاب حاتمی را نمونه ای از شایسته‌سالاری در نفت و استفاده شایسته از مدیران قدرتمند در مناطق حساس و محتاج توجه بیشتر ارزیابی می کنند. 
حالا برای اثبات آنچه گفته شد باید صبر کرد و دید که نتیجه این انتصاب چه خواهد شد. به عبارت دیگر، این انتصاب برای بسیاری یک آزمون مهم است: آیا او می‌تواند تغییرات ساختاری واقعی در یک شرکت نفتی حیاتی مثل نفت‌خیز جنوب ایجاد کند یا صرفاً نسخه مدیریتی جدیدی از همان ساختار قبلی خواهد بود؟ پاسخی که در آینده به این سوال داده می‌شود می‌تواند نشان دهد که بهانه‌گیری های امروز در مقابل این انتصاب تا چه اندازه بی پایه بوده است و یک انتخاب دقیق و درست چطور می‌تواند به یک شرکت بزرگ جانی تازه ببخشد.