صنعت حفاری، از جمله صنایع مهم و البته تاثیر گذار در کشور است ، چرا که هستی نفت وابسته به آن است و اگر چرخ این صنعت نچرخد قطعا قطره ای نفت نیز تولید نخواهد شد. این مسئله مهمی است اما مهمتر از آن نیز این است که عملیات حفاری به گونه ای انجام شود که با کمترین هزینه، بیشترین فایده نصیب کشور شود.

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی " نفت ما " ، این مهم اما صرفا در یک فضای رقابتی و با تفکر اقتصادی  امکان پذیر است زیرا در شرایط انحصار و نبود معیار ارزشیابی هر نوع کاری با هر کیفیت و قیمتی، بهترین کار و عملکرد تلقی خواهد شد. صنعت حفاری طی چند سال گذشته حال و روز خوبی نداشته و اغلب فعالان در این صنعت از وضعیت رکود در آن سخن می گویند ، به گفته آن ها حضور انحصاری برخی از شرکت ها باعث شده تا  شرکت های کوچک صنعت حفاری به مرز ورشکستگی نزدیک شوند . البته برخی از شرکت ها  نظیر ملی حفاری کمتر با بحران هایی که این صنعت را با چالش مواجه ساخت روبرو بودند ، قرارگیری نام " ملی" در کنار این شرکت ، حمایت همه جانبه از آن و مدیر عامل ، باعث شد این شرکت یک تاز صنعت حفاری و دریافت پروژه ها باشد . ملی حفاری که می بایست با فعالیت خود سهم هر ایرانی از تولید نفت را افزایش دهد تنها هدفگذاری مسیر راه خود را طی دوران گذشته بر توسعه ساختار و استخدام بی ضابطه نیروی انسانی ترسیم کرد به طوریکه از برنامه های تعریف شده خود فاصله گرفت و هم اکنون به شرکتی زیان ده تبدیل شده است. ملی حفاری ، طی سال های گذشته از دستیابی به تکنولوژی های جدید و به روز با استانداردهای جهانی جا ماند و هیچگاه بیلان شفافی از عملکرد و حساب سود و زیان خود منتشر نکرد تا به یمن یدک کشیدن  نام" ملی " در کنار نام خود و تاکید بر اخذ فرمان تشکیل این شرکت در بدو انقلاب خود را در معرض ارزیابی قرار ندهد. هیچ کس طی سال های گذشته از مدیران این شرکت درخواست بیلان کاری نکرد اما تا صحبت از خصوصی سازی آن شد فورا نام " ملی " را به میان کشیده شد و گفتند شرکتی که فرزند انقلاب است نباید مورد بی مهری قرار گیرد! وجود همین طرز فکر و نگاه باعث شد تا در دوران مدیریت حیدر بهمنی که برخی رسانه ها «حاج حیدر»ش می خوانند هیچگاه پرسشهای جدی مطرح نشود، از جمله هیچگاه پرسیده نشد چرا نیروهای این شرکت به رغم رکود در این صنعت در فاصله سالهای 84 تا 92 رشدی 5 برابری داشته و از 3 هزار نفر در سال 84 به 16 هزار نفر در سال 96 رسیده است ؟ چرا  سهم حفاری افقی در عملیات حفاری چاههای نفت و گاز به ویژه در میدانهای مشترک ناچیز است؟ چرا موضوع ساخت دکل با وجود شعارهای فراوان به نتیجه مشخصی نرسیده است؟ چرا ایران به بهشت دکلهای بی کیفیت چینی و هندی تبدیل شده است؟ چرا هزینه تمام شده یک چاه نفت یا گاز در ایران دوبرابر نرخ منطقه است؟ چرا نرخ حوادث در صنعت حفاری ایران بالاست و  دهها سوال دیگر که به راحتی به فراموشی سپرده شده و مطرح نمی شود. سکاندار مدیریت ملی حفاری در حالی جا به جا شده است که بهمنی گزارشی از عملکرد خود در این شرکت ارائه نکرده است اما شایسته است سپهری برای ثبت در تاریخ در اولین فرصت ممکن اعلام کند که چه چیزی را تحویل گرفته است تا در روزگاری دیگر که موسم رفتنش از ملی حفاری فرا برسد بتواند بگوید چه چیزی را تحویل مدیر بعد از خود خواهد داد.