به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،براساس برنامه هفتم توسعه، قرار است صنعت پتروشیمی ایران با سرمایه‌گذاری 40 میلیارد دلاری به  تولید 133 میلیون تن انواع محصول در سال برسد بطوریکه 25 میلیارد دلار ارز آوری داشته باشد.
سهم 28 درصدی از تجارت جهانی اوره در سال 2025، دومین رتبه جهانی افزایش ظرفیت متانول با 29.5 میلیون تن، در سال 2030، سومین تولیدکننده بزرگ پلی‌پروپیلن جهان با ظرفیت تولید 4.5 میلیون تن، در سال 2030 و رتبه سوم جهانی تولید اتیلن با ظرفیت حدود 11 میلیون تن تا سال 2030 از جمله پیش بینی های صورت گرفته توسط مراجع بین المللی در خصوص صنعت پتروشیمی ایران است.
در این میان، چالش‌های فراروی پتروشیمی کشور، این صنعت را دچار قبض و بسط کرده‌است. از نظر داخلی، کمبود انواع خوراک پایدار و نرخ بالای آن نسبت به رقبای منطقه‌ای، وضع عوارض صادراتی کالاهای خام و نیمه‌خام صنعتی، بهای گران نرخ یوتیلیتی، حذف معافیت‌های مالیاتی، کاهش تکلیفی تولید در جنگ 12 روزه، باعث تشدید ریسک‌های صنعت پتروشیمی ایران و در نتیجه کاهش حاشیه سود شرکت‌ها شده‌است.
 موارد فوق باعث شده تا صنعت پتروشیمی ایران با ظرفیت کامل عملیاتی کار نکند و ظرفیت بلااستفاده آن روز به روز افزایش یابد.
سیاست قیمت‌گذاری اشتباه خوراک‌، باعث شده صنعت پتروشیمی ایران به سمت خوراک‌های سبک‌تر مانند گاز متان پیش برود و جذابیت تولید محصولاتی مثل پروپیلن کاهش ‌یابد که مانعی در توسعه صنایع پایین‌دستی پتروشیمی به شمار می‌رود. امروزه در بازار جهانی، فروش پایدار مهم‌تر از تولید است. لذا، سرعت اجرای پروژه‏های جدید زنجیره ارزش در تسخیر بازارهای جهانی بسیار مهم است، در حالی‌که چالش تأمین تکنولوژی و چالش‏های معمول اجرایی مانند تأمین مالی، به شدت به سرعت‌گیر اجرای پروژه‌های پتروشیمی کشور تبدیل شده‌اند.
در پایان باید تاکید کرد که با توجه به شرایط و چالش‌های کنونی حاکم بر صنعت پتروشیمی که به آن اشاره شد، اهداف ترسیم شده در برنامه هفتم و هشتم توسعه و به دنبال آن دستیابی به رکوردهای پیش‌بینی شده توسط مراجع داخلی و بین‌المللی، همانند برنامه چشم انداز 20 ساله کشور، با تردید و یا حتی شکست روبه‌رو است.