سود قابل تخصیص در شرکت صنایع تجهیزات نفت ۱۷۰ درصد رشد کرد

به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی"نفت ما "، وزارت نفت، صنایع نفت،گاز،پتروشیمی و پالایشگاهی از جمله صنایع متقاضی محصولات فنفت هستند. این هلدینگ همچنین جایگاهی مناسب نیز در صنایع مرتبط با وزارت نیرو دارد.
شرکت های تابعه صنایع تجهیزات نفت شامل شرکتهای پارس پنگان، توس پیوند، وتکو و گسترش شیرسازی هستند که هر یک خود به صورت مستقل یک واحد تولیدی توانمند طبقه بندی می‌شوند.
ماشین سازی اراک، شرکت ملی گاز، شرکت ملی نفت، شرکت مدیریت طرحهای صنعتی ایران، پالایش نفت تهران و هیربدان، از جمله تعدادی از مشتریان حقوقی و قدیمی این برند تاثیرگذار در وندور لیست وزارت نفت هستند.
هلدینگ فنفت و کلیه شرکت‌های تابعه در فهرست تأمین‌کنندگان مجاز (AVL) تمامی شرکت‌های مهم نفت، گاز و پتروشیمی قرار دارند.
علاوه بر این مجموعه فنفت، انتخاب اول شرکت‌های مادر برای تامین انواع شیرهای صنعتی ، تجهیزات سرچاهی و اتصالات فولادی است و کار چندان سختی در بردن مناقصات ندارد.
بنا بر گزارش های مدیریتی، سطح تقاضا در پاره ای اوقات از سطح عرضه در این هلدینگ پیشی گرفته است، این در حالی است که برخی شرکت های هم‌عرض با مشکل نبود تقاضا مواجه هستند، مهندسین این شرکت عامل کیفیت را عامل این موضوع می دانند.
هر چند ناظرین بی‌طرف صنایع نفت و نیرو، برند قدرتمند فنفت و سابقه طولانی‌اش را در برتری تقریباً همیشگی بر رقبا، بی‌تاثیر نمی‌دانند.
هلدینگ‌های اهداف، یاران، توربوکمپرسور نفت، شرکت مهندسی و ساختمان صنایع نفت و شرکت تدبیر بین‌الملل اویول از جمله سهامداران هلدینگ مادر فنفت هستند.
این سهامداران سرشناس، یک عقبه روانی قابل توجه برای این شرکت ایجاد کرده اند، به نوعی که در مقابل چالش‌های روانی بازار سرمایه مانند یک دیوار عمل می‌کند.
به صورت کلی شرکت صنایع تجهیزات نفت، بر خلاف بسیاری از شرکت‌های موازی نفتی، یک نمونه موفق از خصوصی‌سازی به شمار می رود.
بسیاری از مدیران شرکت های فنت و نیرو که پروسه خصوصی‌سازی از سر گذرانده‌اند، بر اثر معادلات سیاسی، مالی سر از اتاق مدیرعامل درآورده اند، این معادله اما ظاهرلاً شامل حسن وفایی مدیرعامل کارکشته فنفت نمی‌شود.
وفایی مدیریت و عضویت در هیئت مدیره شرکت های بسیاری مانند، پتروشیمی قائد بصیر، پارس بازرگان، کربن ایران، گروه صنعتی وبازرگانی سبا پند آوران، نفت سپاهان، نفت پارس، صنایع لاستیکی سهند، هلدینگ سرمایه گذاری توسعه صنعت شیمیایی و شرکت سرمایه گذاری صنایع پتروشیمی را در کارنامه خود دارد. وی از نیمه تابستان سال قبل وارد ترکیب مدیریتی این شرکت شد.
با توجه به سوابق و کارنامه کاری قابل تحسینش، از همان ابتدا از سوی سهامداران، انتظارات زیادی از او وجود داشت.
یک تحلیلگر بورسی در این خصوص در شهریور 1399 نوشت : «انتصاب وفایی، همان راه حل و دارویی است که هلدینگ های مادر برای رفع برخی چالش های فنفت و توسعه بیشتر بازار و تغییر در خطوط تولید، تجویز کرده است». تجویزی که ظاهراً جواب نیز داده است.
در دوره جدید مدیریتی تنها در عرض چند ماه اعداد و ارقام زیادی تغییر کرده است.
موجود وجه نقد این شرکت در خرداد 1400 نسبت به دوره مالی سال قبل، تنها در طی 3 ماه 35 درصد رشد کرد.
همچنین در 31 خرداد 1400 مبلغ سرمایه گذاری های بلند مدت شرکت صنایع تجهیزات نفت با 25 درصد رشد نسبت به سال مالی منتهی به 31 اسفند 1399 به عدد 112 میلیارد و 559 میلیون تومان رسید.
ارزش جمع دارایی های غیر جاری شرکت نیز در همین بازه زمانی 22 درصد رشد کرد و بر 134 میلیارد تومان بالغ شد.
در کل جمع دارایی ها و جمع حقوق صاحبان سهام در زون زمانی 3 ماهه ابتدای 1400 رشد کرد.
نکته قابل تامل در صورت های مالی فنفت این است که سود خالص این شرکت تنها ظرف سه ماه ابتدای سال 100 درصد رشد کرد و به عدد 18059 میلیارد ریال رسید.
با توجه به اینکه این مقدار رشد بر اثر توسعه عملیات جاری حاصل شده است، در دوره زمانی که کارشناسان آن را ماه های اوج رکود تورمی و تحریم قلمداد می کنند، قابل تحسین به نظر میرسد و نشان دهنده موفقیت در متدهای مدیریتی است.
به ویژه آنکه خواهرخوانده‌های تولید کننده تجهیزات سرچاهی، غالباً سود خود را مدیون تسعیر نرخ ارز و عوامل غیر علمیاتی هستند.
می‎توان فنفت را در عبور از بحران کاهش تقاضا کلی صنایع نفت و نیروی کشور، یک مجموعه بسیار موفق ارزیابی کرد.
همچنین در فنفت سود انباشته ابتدای دوره به صورت تعدیل شده، 168 درصد رشد کرد و از کانال 86 میلیارد تومان عبور کرد.
سود قابل تخصیص در شرکت صنایع تجهیزات نفت در سه ماهه اول سال 1400 بیش از 170 درصد نسبت به سال مالی منتهی به 31 اسفند 1399 به میزان 170 درصد رشد کرد و از عدد 74 میلیارد تومان عبور کرد.
این میزان رشد از سوی برخی سایت های محلل بورس بسیار قابل توجه ارزیابی شده است.
شرکت صنایع تجهیزات نفت با توجه به افزایش توانگری مالی و پشت سرگذاشتن یک سال خوب از نظر شاخص های مدیریتی، طرح های عملیاتی خود را در اوج رکود حاکم بر صنایع کشور توسعه داد.
به گونه ای که فنفت 30 میلیارد تومان در توسعه فناوری تجهیزات سرچاهی سرمایه گذاری کرد.
همچنین مبلغ 75000 میلیارد ریال را به ارتقاء طراحی مهندسی در شرکت زیرمجموعه پارس پنگان اختصاص داد.
فنفت همچنین در شرکت مهندسی بازرگانی پیچ و مهره های صنعتی ایران نیز سرمایه گذاری کرد تا زنجیره ارزش را تکامل بخشد.
فنفت همچنین مطالبات وصول نشده ای بسیاری نیز از شرکت های به نامی چون مپنا دارد، وصول این مطالبات می تواند توانایی مالی شرکت را به میزان بیشتری افزایش دهد.
شرکت صنایع تجهیزات نفت، همچنین در راستای چابکسازی بیشتر و کاستن از هزینه های عملیاتی دو شرکت گسترش شیرسازی و تهران سوفا را ادغام کرد.
در خبری مهم نیز به تازگی سازمان بورس مجوز افزایش سرمایه 173 درصدی شرکت صنایع تجهیزات نفت از محل مطالبات حاصل شده سهامداران و آورده نقدی را صادر کرد.میزان این افزایش سرمایه 1200 میلیارد ریال است.
به صورت کلی به سختی می توان نقاط منفی در کارنامه فنفت را لیست‌بندی کرد.
هر چند توصیه به سرمایه‌گذاری در بازار پرتلاطم سرمایه ایران، کار چندان محافظه‌کارانه‌ای نیست، اما فنفت برای آنها که با ریسک زیاد میانه‌ای ندارند و خواهان سرمایه‌گذاری بلند مدت بر روی سهام شرکت‌های با ثبات و استخوان دار قدیمی هستند، گزینه بدی به نظر نمی‌رسد.