اعتراض کارکنان نفت و مهاجرت نخبگان؛ وقتی تخصص در ایران بی‌ارزش می‌شود

سال‌هاست که کارکنان سخت‌کوش صنعت نفت، که ستون‌های پنهان و حیاتی اقتصاد کشورند، از وضعیت ناعادلانه حقوق و مزایا گلایه دارند. این گلایه‌ها دیگر به نارضایتی ساده‌ای محدود نمی‌شود؛ بلکه به فریادی از دل خستگی و بی‌عدالتی تبدیل شده است. جوانانی که سال‌ها برای تحصیل و پیشرفت تلاش کرده‌اند، حالا به جایی رسیده‌اند که نه تنها زندگی با کرامت برایشان ممکن نیست، بلکه گاهی تأمین نیازهای اولیه زندگی هم برایشان دشوار شده است. نتیجه‌ این وضعیت چیست؟ مهاجرت، ترک وطن، و بریدن از خانه و دیاری که هرگز نتواسته‌اند در آن احساس امنیت و احترام کنند.
در آن سوی دنیا، در کشورهای پیشرفته اروپایی و آمریکایی، متخصصان با همین سطح تحصیلات ماهانه بین ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ دلار یا یورو درآمد دارند؛ چیزی معادل ۱۶۰ میلیون تا ۴۸۰ میلیون تومان. در کشورهای عربی مثل امارات متحده عربی، متخصصان نفتی ماهانه بین ۱۴۰۰۰ تا ۲۴۰۰۰ درهم دریافت می‌کنند.
در ایران، یک متخصص در همین صنعت، با خوش‌بینی شاید کمتر از ۱۵ میلیون تومان دریافت کند؛ رقمی که در برابر تورم روزافزون و افزایش هزینه‌ها، به سرعت بی‌اثر و بی‌رمق می‌شود.
البته درست است که ارزش پول در کشورهای خارجی بیشتر است، اما نکته مهم اینجا است که در آن کشورها ثبات اقتصادی وجود دارد. اگر حقوق بالاست، هزینه‌ها هم منطقی، پایدار و قابل پیش‌بینی هستند. در این کشورها اگر اجاره خانه یا هزینه‌های دیگر افزایش یابد، این افزایش منطقی است و به تدریج پیش می‌رود. اما در ایران، حقوق‌ها حتی به اندازه تورم هم افزایش نمی‌یابد و در حالی که قیمت‌ها به شدت بالا می‌روند، مردم با یک بحران واقعی مواجه می‌شوند. هزینه‌های زندگی، از درمان گرفته تا تحصیل و حتی خرید کالاهای اساسی، همه تحت فشار افزایش‌های غیرقابل کنترل قرار دارند.
برای مثال، هزینه‌های درمانی در ایران به شدت بالا رفته‌اند. یک عمل جراحی ساده یا خرید داروهای ضروری می‌تواند هزینه‌ای چند برابر درآمد ماهانه یک فرد را به دوش او بگذارد. این در حالی است که در کشورهای پیشرفته، سیستم‌های درمانی عمومی و بیمه‌های سلامت می‌توانند بخش زیادی از این هزینه‌ها را پوشش دهند، به طوری که افراد می‌توانند با آرامش خاطر بیشتری زندگی کنند.
این عدم تناسب میان درآمد و هزینه‌ها تنها به بخش درمان محدود نمی‌شود. در واقع، این مشکل در تمام جوانب زندگی مردم ایران مشهود است. از هزینه‌های آموزش گرفته تا حمل‌ونقل و خرید کالاهای اساسی، همه چیز به سرعت در حال افزایش است و زندگی را برای مردم به یک معضل جدی تبدیل کرده است.
اکنون این سوال مطرح می‌شود: مسئولان در برابر این وضعیت چه پاسخی دارند؟ آیا در اتاق‌های بسته و دور از واقعیت‌های جامعه خود، از درد و رنج متخصصان چیزی می‌فهمند؟ چگونه می‌توانند در حالی که حقوق‌های نجومی خود را دریافت می‌کنند، افزایش حداقلی حقوق نخبگان و متخصصان را غیرممکن و بی‌دلیل بدانند؟
در کشوری که از این همه ثروت‌های زیرزمینی و منابع انسانی بهره‌مند است، جوانان تحصیل‌کرده تنها راه نجات را در ترک وطن می‌بینند. این همه بی‌عدالتی، بی‌تفاوتی و بی‌تدبیری نه تنها پایه‌های اقتصادی کشور را متزلزل کرده، بلکه اعتماد مردم را، که بزرگ‌ترین سرمایه ملی است، به شدت آسیب زده است.
ای کاش گوش شنوایی باشد برای این فریادها؛ فریادهایی که نه از بی‌صبری، بلکه از زخم‌های عمیق بی‌عدالتی بر می‌خیزد.

مشاور حقوقی و پژوهشگر اختصاصی نفت ما

سلام
خدا از زبونتون بشنوه
دوری راه
دلتنگی خانواده
آلودگی سایت
هوای بسیار گرم
رو داریم تحمل می کنیم تا صنعت نفت پیشرفت کنه
حداقل ترین کار ممکن برخورداری ما کارگران از تمکن مالی و استفاده از رفاهیات لازم هست.
لطفا حقوق کارگران رو اصلاح کنید و افزایش دهید و هوای نخبگان رو داشته باشید ، نه پخمگان سفارشی
سپاس

۱۶ ۱

ملت ایران تبدیل ب گلادیاتورها شدن سیستم ایران برده داریه مردم هیچ خواسته ایی نباید داشته باشن و هیچ کسی هم اصولا به پاسخگویی فکر نمیکنه

۹ ۰

درود سرکار خانم آریایی پور
ممنون از دلسوزی و مطالب آموزنده شما امیدوارم با پیگیری و پشتکار هر روز شما شاهد آینده ایی بهتر باشیم.

سلام
ممنون خانم آریایی پور عزیز
متاسفانه در ایران برای پرداخت حقوق هیچ مدرکی در نظر گرفته نمی شود برای کارگر، کارشناس،کارشناس ارشد و....همگی یک پایه اداره کار در نظر گرفته می‌شود و هیچ تفاوتی بین نفر تحصیل کرده و غیره وجود ندارد واقعا چرا باید درس خوند؟؟چطوری میتوان با همین حقوق اداره کاری از پس مخارج زندگی مخصوصا خوراک و کرایه خونه و هزینه های بیش از حد درمان برآمد؟
امیدوارم به زودی شاهد از بین رفتن تمامی این مشکلات باشیم.

۱۳ ۰

اول از نفت ما خواهش دارم که همه نظرات مخالف و موافق رو منتشر کنه و از ایجاد قضاوتهای نادرست و سوء گیرانه جلوگیری کنه.
دوم خانم پژوهشگر نویسنده محترم این مطلب خواهش دارم کمی با مطالعه و تحلیل صحبت کنید و به اصطلاح صحبت های پوپولیستی نزنید مثلا شما شخصیت علمی دارید باید حرفتون با تحلیل و علمی باشه. مشکل معیشت و اقتصاد مشکل تنها صنعت نفت نیست و همواره دولت و حاکمیت بر بهبود معیشت تاکید دارند یعنی خودشون به عمق داستان پی برده اند و شما شخصیت های علمی و حقوقی به جای تکرار مکررات باید راهکار بدید و امیدواری ایجاد کنید، وجدان کاری را ترویج بدید که امروزه خیلی ها حتی اندازه حقوقی که دریافت میکنن هم کار نمی کنند. برای استخدام متخصصان و شایسته ها تلاش کنید نه حمایت از افراد نالایق و غیر متخصص.
گفتید "در ایران یک متخصص در صنعت نفت با خوش بینی شاید کمتر از 15 میلیون تومان دریافت کند". احتمالا شما صنعت رو نمی شناسید و خبر ندارید!! الان نیروی خدماتی در این صنعت بیشتر از این میگیره. خواستید لیست حقوق کارگران ساده این صنعت رو بفرستم براتون ببینید پارسال کارگر ساده و کارمندی که تخصص خاصی ندارد در پتروشیمی ها و پالایشگاه های نفت و گاز بین 25 تا 30 میلیون دریافت کرده (البته که زیاد نیست ولی دو برابر مبلغی است که شما گفتید نیروی متخصص می گیرد). شاید فیش های منتشر شده پارسال رو ندید مدیر کمتر از 80 میلیون نمیگیره. مهندس برق و مکانیک با مدرک لیسانس کمتر از 40 تومن نمیگیره. پس خواهشا فرافکنی نکنید و با تحلیل و براساس واقعیت صحبت کنید. کدوم صنعت و هزینه و درآمدش در کشور با اروپا و غرب قابل مقایسه است که این صنعت نفت قابل مقایسه باشه. مهاجرت نخبگان که گفتید شاید حقوق و دستمزد جزو علتهای چندم آن است نه علت اول آن قبول ندارید چندتا مقاله در این مورد مطالعه کنید.
نفت ما، رسالت رسانه روشنگری است.

۴ ۱۸

راهکار بده؟ به جای خانم آریایی پور اگر ایلان ماسک هم بیان نمی دونه مشکلات کشور و مخصوصا این صنعت رو حل کنه. ایشون داره وظیفه انسانی خودش رو انجام می ده.

۶ ۰

البته ایشان ناحق نگفته . وقتی حقوق یک راننده مینی بوس در پتروشیمی آریاساسول تقریباً معادل حقوق مدیر تعمیرات یک پالایشگاه گازی هست که بیش از ۴۰ واحد داره. ترم اولی هستی تو؟

۷ ۰

من با دو تا بچه حکم حقوقم 15 تومان هست.با اضافه کاری به زور 20 تومان
لیسانس هم دارم.تخصص هم دارم.
سختی کار و فشار ناجوانمردانه کارفرما هم بهش اضافه کنید.
توقعات مدیران هم که دیگه نگم براتون

داخل رو خودمون کشته بیرونمون مردم

۱۱ ۰

باسلام
دوست محترم اگر دقت بفرمایید مطلب اصلا علمی نیست موضوع اجتماعی ست ومختصابه کارکنان صنعت نفت پرداخته ومطالبه گری داشته کجای موضوع کلی صحبت شده که شما توقع کلیت دارید درضمن این حقوقی که میفرماییدتنهامختص کارکنان باسابقه ورسمی ودوستانی که تخصص بالایی برخوردارهستندحتمااستحقاق ش رو دارند چرا نباید بادنیا قابل مقایسه باشیم ووسیع تر نگاه نکنیم

۱ ۰

باسلام
ممنون از مطلب درست و دقیق خانم اریایی پور مااز کارکنان شرکت نفت هستیم وبااینهمه سابقه وتخصص واقعا کفاف مخارج خانواده رو نداریم باید رسیدگی بشه

بسیار عالی
یکی پیدا شد که حرف دل ما رو بزنه یه آدم شجاع
دوستت داریم من همیشه مطالب های شما رو میخونم خانم آریایی

سلام و عرض خسته نباشید.

پیش از هر چیز، اجازه دهید نکته‌ای را با صراحت بیان کنم: وقتی مطلبی منتشر می‌شود، به‌هیچ‌وجه بدون بررسی نیست. انتشار هر نوشته‌ای مستلزم عبور از فیلترهای متعدد و تأیید نهایی مدیر مسئول است. پس اگر مطالبی که عنوان شده بی‌پایه و اساس بودند، هرگز به مرحله انتشار نمی‌رسیدند. اگر تا امروز این سازوکار را نمی‌دانستید، اکنون مطلع باشید. این که برخی بدون هیچ شناختی از فرآیندهای داخل سیستم سخن می‌گویند، تنها نشان از بی‌اطلاعی و ناآگاهی دارد.

دوم، درباره حقوق و مزایای کارکنان باید بگویم که انتقاد من مشخصاً متوجه کسانی‌ست که تنها یک یا دو سال از استخدامشان گذشته، نه آن‌هایی که سابقه‌ی چندین ساله دارند. لطفاً بحث را به انحراف نکشانید و از مسائلی که به هیچ وجه به آن‌ها اشاره نکردم، فرافکنی نکنید.

سوم، این اعتراض‌ها در روزهای اخیر از سوی افرادی صورت گرفت که تحصیلات عالی دارند؛ افرادی که به سادگی نمی‌توان آن‌ها را به بهانه‌های واهی متهم کرد. نیازی نیست برای من فیش حقوقی بفرستید؛ بهتر است آن را به همان معترضانی نشان دهید که با مدرک فوق‌لیسانس، از سر ناچاری و حق‌خواهی فریاد زده‌اند. وقتی افرادی که در اوج تحصیلات خود قرار دارند، به حق خود اعتراض می‌کنند، نشان‌دهنده‌ی عمق بحران و نارضایتی است که در دل این سیستم نهفته است.

چهارم، بله، بسیاری از کارمندان واقعاً کار نمی‌کنند. چرا؟ چون در فضای پر از فساد، رانت و پارتی‌بازی انگیزه‌ای باقی نمی‌ماند. من خودم کسی بودم که همیشه علاقه‌مند به فعالیت در ساختار دولت بودم. حتی مدتی در دفتر یکی از معاونت‌ها حضور داشتم. اما وقتی دیدم جای متخصص را بی‌سوادها گرفته‌اند و جای تصمیم‌گیرندگان شایسته، افراد با روابط خاص نشسته‌اند، انگیزه‌ام نابود شد. این فساد و ناکارآمدی سیستم آن‌قدر عمیق است که دیگر کسی نه تنها برای خدمت، بلکه برای حفظ شرافت خود هم تمایلی به ادامه کار در آن ندارد. به همین دلیل تصمیم گرفتم پژوهشگری ساده باشم، اما شرافتمند.

چرا آن‌قدر از واقعیت‌ها فرار می‌کنید؟ مگر ما فراموش کرده‌ایم که چطور یکی‌یکی نخبگان این سرزمین را یا از کشور فراری دادند یا خانه‌نشین کردند؟

شما گفتید من بی‌سوادم؛ اما خوب است بدانید اگر نوشتار من به زعم شما ضعیف است، دست‌کم متکی به رانت و پارتی‌بازی نیستم. این نوشته حاصل درد شخصی من و تجربه‌ای‌ست که سال‌ها از نزدیک با آن زیسته‌ام. وقتی آن‌هایی که در راس قرار دارند نه دانش کافی دارند، نه توانایی، و نه شجاعت کافی برای عمل به وظایف خود، طبیعی است که هر صدای حقیقت‌خواهی به نظر شما، بی‌سواد و بی‌پایه به نظر برسد. پس لطفاً به جای قضاوت‌های سطحی و بی‌اساس، به اصل حرف‌ها گوش دهید. حرف‌هایی که از دل مردم برمی‌آید، از دل کسی که برای کشورش دلسوز است، نه از کسی که در عمق فساد غرق شده.

در نهایت، من فرافکنی نمی‌کنم. من به دنبال عدالت هستم. من از حق مردم این سرزمین دفاع می‌کنم. مردمی که دیگر تاب تحمل تبعیض، فساد و بی‌عدالتی را ندارند. این کشور مال مردم است، نه مال یک‌سری افراد خاص که فقط به منافع خود می‌اندیشند و از جیب مردم می‌خورند.

و اما در پاسخ به این‌که گفته شد "ایده بدهید، راهکار ارائه کنید" مگر ایده کم داده‌ام؟ مگر بارها پیشنهاد ندادم؟ چرا زمانی که من طرح‌هایم را ارائه می‌کنم، تنها پاسخی که می‌شنوم این است که بودجه نداریم؟ نامه نوشتیم، پیشنهاد دادیم، مستندات ارائه کردیم، اما در نهایت یا نامه‌ها گم شد، یا در کشوی میزها خاک خورد. اگر قرار است هر ایده‌ای به این دلیل که به نفع بعضی‌ها نیست، بی‌اعتبار شود، پس این وضعیت فاجعه‌بارتر از آن چیزی است که به چشم می‌بینیم.

آیا نباید برای تغییرات اساسی در این سیستم اراده‌ای وجود داشته باشد؟ آیا کسی قرار است دست به اصلاحات بزند یا همه چیز فقط در حد حرف باقی می‌ماند؟ متاسفانه باید بگویم که در این سیستم، نه اراده‌ای برای اصلاحات وجود دارد و نه کسی حاضر است کاری انجام دهد. تنها چیزی که در این روزگار، ارزشمند است، رانت‌ها و روابط است. پس لطفاً دیگر از من و امثال من انتظار نداشته باشید که ایده بدهیم. وقتی هیچ چیزی برای عملی شدن وجود ندارد، هیچ ایده‌ای هم به جایی نمی‌رسد.

۲۱ ۲

شما انگار واقعا تو این مملکت نیستید هر کسی که حقوق بالا میگیره حتما پست داره من خودم کارمند هستم چنین حقوقی نمی‌گیرم اگر میشه نفت ما فیش ها رو رسانه ای کنه ببینم کی هشتاد میلیون میگیره کدوم جوان میگیره باید مشخص بشه اگر ما حقوق خوب بگیریم بیمار نیستم اعتراض کنیم

۸ ۰

سلام، من همیشه مطالب خانم آریایی‌پور را می‌خوانم و باید بگویم که ایشان یکی از همکاران باهوش و متخصص ما بودند. من فرصت داشتم که با ایشان همکاری کنم، زیرا مدتی در سیستم دولتی فعال بودند به‌طور خاص، محض اطلاع شما که اشاره کردید به بی‌سوادی باید بگویم که مقالات و مطالب خانم آریایی‌پور به طور بین‌المللی در کشورهای مختلفی نظیر کانادا، انگلیس، هلند و حتی هند منتشر شده است. برای نمونه، در یک مسابقه علمی که در دانشگاه باهارات هند برگزار شد، ما مقاله ایشان را ارسال کردیم و ایشان موفق به کسب رتبه عالی شدند. حتی پیشنهادات کاری از سوی برخی دانشگاه‌ها و مؤسسات بین‌المللی به ایشان داده شد، اما با وجود این، ایشان تصمیم گرفتند در ایران بمانند و به مردم خود خدمت کنند.

خانم آریایی پور محترم ، ضمن احترام به شما و وقتی که برای نوشتن این مطالب می گذارید ! این مطالب رو برای کی می نویسید؟ احترام شما واجب و قابل تقدیر. سه نفر بودیم رفتیم یه مصاحبه دو نفر بوق بودند و هنوز لوله رو ندیده بودند و بعد از چند ماه اونها رو استخدام کردند و به من گفتند شما پرونده تون مشکل داره. نه اینکه پرونده من مشکل داشت بلکه چون من به حجم کار و مبلغ تقریبی قرارداد رو با توجه به تجارب گذشته آشنایی کامل داشتم و اونها هم می دانستند من رو رد کردند تا متوجه نشم و افشاگری نکنم که قرارداد ۲۰ میلیارد تومانی رو به مبلغ ۴ همت منعقد کرده اند. بله درست شنیدید به جای ۲۰ میلیارد تومان (حداکثر) ۴۰۰۰ میلیارد تومان.

بنده خدا خانم آریایی درست اشاره کردن حقوق پرسنل شرکتی که زیر نظر پیمانکار ان در پالایشگاه و پتروشیمی ها هستن زیاد نیست و عملا استثمار شدن در نهایت هم هر زمان خواستن اخراج می کنن

۱۴ ۰

آقای ..... مدیر ...... که گفتی بی سواد هفت ساله ما که میدونیم تو کی هستی شما برو دنبال سوراخ موش باش چون کلی فساد کردی همین روزا ......هر چند وقت یک بار میای یه چیزی میگی میری خوشم میاد خانم آریایی پور همه رو ...... دختر شجاع ایران دوستت داریم به خودت افتخار کن ببین چقدر مطلب تو خوب بوده که حتی صدای مسئولین هم در آوردی اینا انتقاد نیست اینا همه نشونه پیشرفت تو مشخصه که داری کم کم معروف میشی معرف که هستی بیشتر داری میشی دمت گرم که از مردم دفاع می‌کنی تو یه پژوهشگر ساده نیستی برای ما خیلی خیلی عزیز هستی همیشه گفتم باز هم میگم باید سخنگوی دولت میشدی یه آدم خوشگل باکلاس تو سیستم دولت بوده اونم فراری دادن

آقای محترم واقعا خانم آریایی درست میگه دیگه همه چیز مشخصه چی رو میخوای درست کنی کوتاه بیا همه دارن همه چیز رو می‌بینند واقعا کی هستی که داری از این سیستم دفاع مکنی یه پیشنهاد دارم برات اگر پستی داری بذارش کنار به قول خانم آریایی شرافت خودتو زیر سوال نبر دیگه کسی برای این سیستم ......

به قول شما که این مقاله بچه بازی بچه هفت ساله نوشته فعلا همین شرایط بچه بازی کمر ماهارو شکسته حقوق ها کم خرج ها زیاد قیمت ها بالا

درود بر همه
نمی دانم چرا مدیران از پارتی بازی دست بر نمیدارن و اگر نیروی متخصص و دلسوزی هم پیدا بشه ، بلایی به سرش میارن که خودش از صنعت بره
کم بودن حقوق هم که گفتن نداره
واقعا کی قرار هست به حرف ما گوش بدن

۱۲ ۰

درود بی کران
یکی از شرکت هایی که کارمندان دلسوز و پیگیر و متخصص رو نادیده می گیره و باعث دلسردی شون میشه
شرکت مهندسی و نصب فیرمکو پارس هست
که با رفتار غیر حرفه ای مدیران و حمایت برخی صاحبان امضا صنعت نفت هم به کارمندان سخت می گیره و هم اگر کسی تخصصی کار کرد سریعا اخراج میشه
سریال اخراج ها هممچنان ادامه داره و کارکنانی که به امید گذران زندگی در پی اندک حقوقی بودن رو همچنان به حاشیه می برند و اخراج می کنند.
پروژه ها رو هم که با زیان ناشی از سو مدیریت از دست میدند
تا کی ظلم به کارگر؟
روز کارگر مبارک

۱۵ ۰

ایول ایول آقای قدیری این کامنت خانم آریایی پور رو مطلب کنید همه ببینند پو کنده این خانم آریایی به همه ما درس زندگی یاد داد همه رو از خواب بیدار کرد دمش گرم
عجب شجاعتی

مطلب خانوم اریایی پور کاملادرست و واقعی هست اگر شما هم مثل ایشون با مردم و کنارشون بودین میفهمیدین که درست میگه پسر من با لیسانس داره ماهی ۱۹میگیره ماخی یک هفته خونه میاد این پول حتی مخارج زندگی خودش تنها رو هم تامین نمیکنه چطور میتونه ازدواج کنه تکلیف جوون ها چیه تکلیف پدرها چیه سن بچه هایی که کنار دزچرس کار میکنن مرتب داره پایین تر میاد کشور ما کشور جوان های افسرده بیکار و بلاتکلیف شده تا چند سالگی برای فرار از بیکاری درس بخونن و تهش ۲۰تومن بگیرن شمایی که امروز هر نوع دلسوزی و تفکر و همکاری انسانی رو پس میزنی نون سر سفره ت از چه راهی میاد که تن به این اراجیف دادی اون الودگی های روحی که قایم میکنی برای یک لقمه نون بی دردسر یه روز مثل یه دمل چرکی سر باز میکنه و اونروز باید به همین آدمهای اطرافت النچتماس کنی که بهت کمک کنن

۵ ۰

با عرض سلام خدمت شما
ممنون از مطالب و پیگیری های شما
پدر من شرکت نفتی هست البته بازنشسته, بعد از بازنشستگی هیچ کدوم از فرزندان را جایگزین نکردند وهیچ مزایایی برای ما در نظر نگرفتند و مزایای الان در قبال کارکنان خیلی اندک و ناچیز هست تمام مزایا و حقوق های بالا به کارکنان و مدیران ارشد می‌رسد و عدالت اصلا بین همه رعایت نشده است.

شرکت فیرمکو ،مصداق همه معضلات جامعه ایران هست.
فساد.سو مدیریت.اختلاس.پولشویی.بی عدالتی. رشوه .دادن حقوق های کلان به افراد بیسواد که از نزدیکان مدیر عامل ها
می باشند.انتخاب مدیران ناکارآمد و بی کفایت . اخراج نیروهای کلیدی شرکت و ...
خانم آریایی پور عزیز خواهش میکنیم این مطالب را به گوش مسولان برسانید
بیش از ۱۰۰ کامنت در مورد شرکت فیرمکو تو سایت نفت ما بیان شده ولی افسوس که قدمی برای نجات این شرکت برداشته نشده

۹ ۱