۷۰ درصد از منابع هیدروکربوری ایران هنوز دست‌نخورده باقی مانده است

به گزارش نفت ما، ایران که روزگاری به عنوان یک صادرکننده بزرگ محسوب می‌شد، می‌تواند با بازگشت دوباره به عنوان ابرقدرتی کلیدی، بازار انرژی جهان را طی دهه‌های آینده تحت تاثیر قرار دهد. نشریه اویل ریویو(Oilreview) در گزارشی به جایگاه ایران در میان تولیدکنندگان بزرگ نفت پرداخته و ایران را " ال دورادوی" نفتی نامیده است. در گزارش این نشریه آمده است:" موقعیت ژئواستراتژیک ایران به عنوان پل میان شرق و غرب، این امکان را به ایران می‌دهد تا حامل های انرژی خود را به اروپا و بازارهای نوظهور صادر کند. ایران که روزگاری به عنوان یک صادرکننده بزرگ محسوب می‌شد، می‌تواند با بازگشت دوباره به عنوان ابرقدرتی کلیدی، بازار انرژی جهان را طی دهه‌های آینده تحت تاثیر قرار دهد. تحریم‌های ظالمانه و سیاسی کاری‌های سال‌های اخیر، ایران را از سرمایه گذاری‌های مستقیم خارجی، فناوری و نیروی متخصص در بخش هیدروکربوری بی‌نصیب کرده بود. بسیاری پروژه‌ها در این سال‌ها لغو یا با تاخیر مواجه شده بودند. از همین رو ایران تلاش دارد با رفع این تحریم ها، ظرفیت تولید خود را افزایش دهد و روند کاهشی برداشت از میادین خود را متوقف کند و به حالت اول بازگرداند. به گفته علی کاردور، معاون امور سرمایه گذاری‌های خارجی شرکت ملی نفت ایران، در بخش‌های بالادستی و پایین دستی طی سال‌های 25-2016 به ترتیب 176 میلیارد دلار و 77 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مورد نیاز است که با هدف اکتشاف، تولید و همچنین راه‌اندازی تاسیسات صنایع پتروشیمی و ساخت پالایشگاه‌های جدید برای ارتقای اقتصاد ایران طی دهه‌های آتی صورت می‌گیرد. همچنین بخش هیدروکربوری ایران حداقل 15 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری برای بهینه‌سازی و توسعه میادین نفت و گاز موجود تا سال 20-2019 نیاز دارد. بدون تردید با اطلاع از این برنامه ها است که تعدادی از شرکت‌های بزرگ نفتی مانند: بی‌پی، شل،، توتال، استات اویل، رسپول، گز دی فرانس و اً ام‌ وی برای ورود دوباره به بازار ایران ابراز تمایل کرده‌اند". چرا سرمایه‌گذاری در ایران پسا تحریم؟ این نشریه در بخش دیگری از این گزارش نوشته است:" برخورداری ایران از منابع هیدروکربوری معادل 364.68میلیارد بشکه که 10 درصد از کل منابع هیدروکربوری دنیا را شامل می شود، به عنوان یک مزیت قابل رقابت صنعت نفت این کشور محسوب می‌شود. به همین خاطر هم شرکت‌های بزرگ بین‌المللی که به دنبال تحقق رشد در بلندمدت هستند، نمی‌توانند چشم خود را به روی ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر نفت و گاز ببندند". بنا بر گزارش این نشریه" بررسی ها نشان می دهد 70 درصد از منابع هیدروکربوری ایران هنوز دست‌نخورده باقی مانده است و همین مسئله موارد زیر مزیت های سرمایه گذاری در ایران را از جهات گوناگون تنوع بخشیده است". 1) براساس گزارش های آماری انرژی جهان که توسط شرکت بی‌پی در سال گذشته منتشر شد، ایران با در اختیار داشتن 34 تریلیون مترمکعب گاز و همچنین 157.8 میلیارد بشکه نفت خام به عنوان اولین دارنده ذخایر گاز جهان و دومین کشور از لحاظ ذخایر نفتی بعد از عربستان بحساب می‌آید. منابع عظیم و طبیعی ذخایر نفت و گاز ایران فرصت‌های سرمایه‌گذاری بالقوه‌ای را با هزینه‌های کمتر مهیا کرده است. 2) برآورد می‌شود حدود 500 میلیارد بشکه نفت در میادین، دست‌نخورده ایران وجود داشته باشد. به گفته رکن‌الدین جوادی، مدیراجرایی شرکت ملی نفت ایران، کمتر از یک سوم ذخایر نفت و گاز قابل برداشت معادل 345 میلیارد بشکه نفت اکتشاف شده است. 3) اولین چاه نفت ایران موسوم به مسجد سلیمان 1 ، در سال 1908 میلادی با موفقیت به اکتشاف و بهره‌برداری رسید. از آن زمان به بعد 145 میدان و 297 مخزن نفت و گاز کشف شده است.با وجود این همه تجربه و توسعه در گذر این سال‌ها، صنعت نفت ایران همچنان نیازمند سرمایه‌گذاری و فناوری‌های جدید در حوزه میدان‌های نفتی است. 4) مزیت بهره‌برداری از منابع هیدروکربوری ایران برای حداقل بیش از 100 سال که موجب شده در میان معدود کشورهای با نسبت بالای ذخیره - تولید (رابطه بین حجم ذخایر هیدروکربور و میزان تولید) قرار گیرد، نکته قابل تأمل است. آمار‌های مقایسه‌ای از پایگاه داده بی‌پی حاکی از آن است که این شاخص برای عربستان و روسیه 75.4 و 56.4 سال برای گاز طبیعی و 63.6 و 26.1 سال برای نفت خام می‌باشد. 5) در مقایسه با پروژه‌های نامتعارف نفتی در آمریکای شمالی، ایران به طور محتمل می‌تواند ظرفیت تولید خود را به صورت تدریجی با این قیمت‌های پایین افزایش دهد. به گفته بیژن زنگنه وزیر نفت ایران، هزینه تولید نفت در ایران کم است بنابراین هیچ مشکلی در بازگشت سرمایه گذاری‌ها یا سودآوری ثروت‌های خارجی بوجود نخواهد آمد. وی همچنین تأکید دارد هزینه‌های توسعه در فعالیت‌های واقع در ساحل یا فراساحلی پایین‌تر از 10 دلار در بشکه است. 6) تأسیسات پیشرفته صنعتی و خدمات مهندسی در صنعت نفت ایران یکی دیگر از این مزیت ها است چرا که این کشور از نظر فارغ‌التحصیلان رشته مهندسی در دنیا رتبه 5 را دارا است. 7) امنیت تأسیسات و خطوط لوله هم در ایران بسیار مطلوب است؛ 35هزار کیلومتر خطوط لوله گاز برای انتقال سوخت به شهرهای مختلف در سراسر کشور و همچنین برای صادرات و از طرف دیگر ظرفیت انتقال 620 میلیون مترمکعب گاز در روز و 10 هزار کیلومتر خط لوله انتقال نفت از مزیت‌های دیگر بخش نفت ایران است. منبع: خبرآنلاین