ضعف این شرکت در اجرای پروژه‌ها در زمان مدیریت محمدرضا زهیری و حسین شیوا، حالا کار را به جایی رسانده که باید گفت در مواردی چون «خط لوله ابوذر» این شرکت اصطلاحا پای کار نیست و اصلا معلوم نیست که چه می‌کند! تعلل و ناتوانی «تاسیسات دریایی» به عنوان پیمانکار این خط لوله، اصلی‌ترین مشکلی است که باعث شده وضعی شکل بگیرد که اعلام شود که این خط لوله به دلیل نشتی و آسیب دیدگی (که حتما جدی بوده است) از مدار خارج شود.
تاریخ انتشارجمعه ۲۴ مرداد ۱۴۰۴ - ۱۱:۰۰
کد مطلب : ۱۷۳۰۵۱
شرکت بزرگ نفتی حالا معضلی برای صنعت نفت، پتروشیمی و محیط‌زیست کشور شده است!
وضعیت نامناسب خط لوله ابوذر، آینه بی‌کفایتی در «تاسیسات دریایی»
به گزارش نفت ما ، کمتر کسی تصور می‌کرد شرکتی که جزو بزرگترین و مهمترین شرکتهای صنعت نفت در خاورمیانه بود، به حال و روزی بیفتد که نه تنها در پرداخت حقوق کارکنان خود مشکل داشته باشد، بلکه عامل زیان‌های بزرگی به صنایع نفت و پتروشیمی کشور شود! حکایت غریبی است، اما واقعیت دارد!
داستان «شرکت مهندسی، ساخت و تاسیسات دریایی ایران» را تقریبا همه می‌دانند. شرکتی که در اوج شکوفایی خود به عنوان یک شرکت بزرگ صنعت نفت ایران و بزرگترین شرکت در صنعت آف شور در خاورمیانه مطرح بود اما پس از افشای ماجرای «دکل نفتی گمشده» - دکلی که در دوران احمدی‌نژاد خریداری شد اما دیده نشد! – بخش زیادی از اعتبار خود را از دست داد. اما ماجرای دکل گمشده و به نتیجه نرسیدن پرونده‌ای این چنین عجیب، تنها بخشی از گرفتاری‌هایی بود که این شرکت دید. بعد از آن تغییرات مدیریتی و سوء مدیریت، ضرباتی را به پیکره این شرکت وارد آورد که نتیجه آن نارضایتی پرسنل زحمتکشی بود که در آن مشغول بودند. ناتوانی در پرداخت به‌موقع حقوق این افراد را به تجمع‌هایی اعتراضی هم کشاند!
با آخرین تغییر مدیریتی در این شرکت سابقا معتبر، امیدواری به کمتر شدن بحرانها شکل گرفت اما به نظر میرسد میراث شوم باقیمانده از مدیران سابق دست از سر «تاسیسات دریایی» برنمی‌دارد و حالا داستان به جایی رسیده که در وضعیت حساس امروز کشور، هم به حوزه نفت و هم به حوزه پتروشیمی لطمات جبران ناپذیری وارد می‌کند.
اخیرا «خط لوله ابوذر» به عنوان یکی از خطوط اصلی انتقال نفت خام که از میدان ابوذر (مربوط به شرکت نفت فلات قاره) به پایانه صادراتی خارک و تامین کننده نیاز «پتروشیمی خارک» بار دیگر دچار مشکلات جدی شده است. نشتی و آسیب دیدگی خط لوله‌ای با این اهمیت مطمئنا قضیه‌ای ساده و قابل چشم پوشی نیست و صرف اعلام این خبر که «نشتی و آسیب دیدگی برطرف شده و این خط لوله به مدار بازگشته» از دغدغه‌های شکل گرفته پیرامون این مساله کم نمی‌کند! پرسش و دغدغه اصلی این است که چرا خط لوله‌ای با این اهمیت که نقش بسیار مهمی در تداوم صادرات انرژی کشور دارد، باید آن چنان که باید نگهداری نشود و به چنین وضعیتی دچار شود؟! آسیب‌های زیست محیطی، وقفه در صنعت نفت و تولید پتروشیمی ناشی از این وضعیت را چه کسی باید پاسخگو باشد؟ و چه تضمینی است که این وضعیت تکرار نشود، موضوعی که از سوی صاحب‌نظران هم بر آن تاکید میشود!
این موضوع با عنایت به این که این اولین بار نیست که چنین اتفاقی می‌افتد اهمیت بیشتری می‌یابد. نخستین نشتی از این خط لوله ۲۶ اینچی به تاریخ ۳۱ مرداد سال ۱۴۰۲ ثبت شده و این در حالی بود که این خط لوله از ۱۶ اسفند سال ۱۴۰۰ برای انتقال نفت تغییر کاربری داده بود. در واقع استفاده بدون نگرانی از این خط لوله تنها 18 ماه دوام آورد و پس از آن این وضعیت تکرار میشود. چندی پیش مدیرعامل شرکت نفت فلات قاره ایران اعلام کرد که «مناسب نبودن این خط برای انتقال نفت، عدم کنترل آب لازم برای انتقال نفت در خط لوله، ورود ماسه به خط لوله ۲۶ اینچ و رسوب آن در کف این خط و از همه مهم‌تر بی‌توجهی به پیگرانی‌های به‌موقع» چنین وضعیتی را رقم زده است!
ریشه این مشکل بازهم در نابسامانی‌های شرکت «تاسیسات دریایی» قرار دارد. ضعف این شرکت در اجرای پروژه‌ها در زمان مدیریت محمدرضا زهیری و حسین شیوا، حالا کار را به جایی رسانده که باید گفت در مواردی چون «خط لوله ابوذر» این شرکت اصطلاحا پای کار نیست و اصلا معلوم نیست که چه می‌کند! تعلل و ناتوانی «تاسیسات دریایی» به عنوان پیمانکار این خط لوله، اصلی‌ترین مشکلی است که باعث شده وضعی شکل بگیرد که اعلام شود که این خط لوله به دلیل نشتی و آسیب دیدگی (که حتما جدی بوده است) از مدار خارج شود. اتفاقی که در دنیای امروز قابل پذیرش نیست!
مشکلات مزمن شرکت تاسیسات دریایی بسیار تذکر داده شده اما کمتر به آن توجهی شده است و شاید حالا دیگر کمتر کسی امید به احیای این شرکت دارد، اما هم چنان باید از مسئولان خواست که به راحتی از کنار این موضوع نگذرند و بپذیرند که ادامه این وضعیت در این شرکت لطماتی جبران ناپذیر و چندوجهی را به کشور وارد می‌کند. خدا کند گوش شنوایی باشد!
شهسوار پیدک شیرازی
فساد و سوء مدیریت سیستماتیک است. مانند یک شبکه فساد سازمان‌یافته است.
عدم نظارت و دخالت بخشی از نیروهای امنیتی در حمایت از این باندهای جنایتکار (آقای ش. رئیس بخش انرژی وزارت اطلاعات) و رئیس قبلی او، آقای م.، این وضعیت را ایجاد کرده است که یکی از بهترین شرکتهای فنی در ایران عملاً نابود شده است.
گزارش‌های زیادی در مورد آقای م. وجود دارد که حتی استاندار شده بود. اکنون او و برادرزاده‌اش از سمت‌های قبلی خود برکنار شده‌اند. اما سرطان فساد در حال رشد است، زیرا جاسوسان و باندهای فاسد هنوز توسط نیروهای خاصی حمایت می‌شوند.
هدف آنها نابودی سیستم از درون است، با انتصاب احمق‌ترین و بی‌صلاحیت‌ترین فرد در سمت‌های کلیدی، در حالی که افراد پشت صحنه به دزدی سیستماتیک خود ادامه می‌دهند.
عدم نظارت و دخالت بخشی از نیروهای امنیتی در حمایت از این باندهای جنایتکار (آقای ش. رئیس بخش انرژی وزارت اطلاعات) و رئیس قبلی او، آقای م.، این وضعیت را ایجاد کرده است که یکی از بهترین شرکتهای فنی در ایران عملاً نابود شده است.
گزارش‌های زیادی در مورد آقای م. وجود دارد که حتی استاندار شده بود. اکنون او و برادرزاده‌اش از سمت‌های قبلی خود برکنار شده‌اند. اما سرطان فساد در حال رشد است، زیرا جاسوسان و باندهای فاسد هنوز توسط نیروهای خاصی حمایت می‌شوند.
هدف آنها نابودی سیستم از درون است، با انتصاب احمق‌ترین و بی‌صلاحیت‌ترین فرد در سمت‌های کلیدی، در حالی که افراد پشت صحنه به دزدی سیستماتیک خود ادامه می‌دهند.
حسین
جناب آقای پاکنژاد این رفیق بازی ها رو جم کن اخه این پورهنگ چیه به چه دردی میخوره همزمان سه تا شغل بهش دادی ، تاسیسات دریایی را نابود کرده ، از ایشون بپرس با دوستان قدیمی ی مشت پیرمرد به عنوان مشاور چکار داری میکنی چندین ماهه حقوق ندادی ، حتی بیمه درمانی را هم پرداخت نکردی ، به هیچ پرسنلی هم وقت جلسه نمیدی بابا خجالت بکش پیرمرد ، شرم آوره مگه این مملکت مدیر جوان‌تر نداره یک بازنشسته داغون بدون داشتن تجربه فراساحل آوردید ، جناب صندوق نفت و اهداف خجالت اوره فکری بحال این جا بکنید .
از اهالی تاسیسات دریایی
با سلام و احترام
اینجانب چند سالی است که افتخار همکاری با مجموعه «تأسیسات دریایی» را دارم. در سالهای ابتدایی حضور، این شرکت از نظر حقوق و مزایا در مقایسه با رقبا ـ چه در همین صنعت و چه در میان سایر شرکتها ـ از جایگاه بالایی برخوردار بود.
متأسفانه به دلیل عدم پیگیری مدیران بالادستی، فشارهای بیرونی و برخی تصمیم‌های نادرست، این برتری‌ها به مرور از بین رفت و امروز شرکت در پایین‌ترین سطح حقوق و مزایا در میان رقبا قرار گرفته است.
از سال ۱۴۰۱ به تدریج زمزمه‌های نبود بودجه، کاهش مزایا، پروژه‌های زیان‌ده و بدهی‌های کلان شنیده شد. این مسائل تا حدودی قابل تحمل بود، اما در ادامه مشکلاتی جدی‌تر بروز کرد؛ از جمله:
• عدم پرداخت به موقع حقوق
• پرداخت حقوق به صورت قطعه‌قطعه
• تأخیر در واریز بیمه تأمین اجتماعی
• عدم پرداخت منظم بیمه تکمیلی (به‌گونه‌ای که از بهمن‌ماه تاکنون تنها چهار مرحله هزینه درمان به همکاران پرداخت شده است)
این شرایط پیامدهای سنگینی برای کارکنان به همراه داشته است:
• بسیاری از همکاران به دلیل عقب‌افتادن اجاره یا مخارج زندگی، شرمنده خانواده‌های خود شده‌اند.
• برخی ناچار شده‌اند برای کسب درآمد، از مرخصی استفاده کنند و به مشاغل دیگر روی آورند.
• در حوزه درمان، تأخیر در پرداخت بیمه‌های تکمیلی مشکلات جدی ایجاد کرده است.
• به علت بدهی‌ها، همکاران امکان دریافت وام یا ضمانت برای دیگران را از دست داده‌اند.
• حتی در بانکی که حقوق پرداخت میشود، کارکنان با بی‌احترامی مواجه شده‌اند.
از سوی دیگر، نیروی انسانی قدیمی شرکت که سرمایه واقعی این مجموعه است، هنگام استعفا با استقبال منابع انسانی مواجه میشود؛ گویی خروج آنان اهمیتی ندارد. آقای مدیر منابع انسانی جدید، بدانید که ماندگاری هر نیرو نتیجه سال‌ها هزینه و تلاش شرکت است و بی‌توجهی به این سرمایه انسانی به معنای از دست رفتن تجربه، دانش و اعتبار سازمان خواهد بود.
(بود و نبود اشخاص در شرکت را از دید سازمانی نگاه کنید نه شخصی)
در حال حاضر، شرکت تنها یک بار موفق به پرداخت حقوق بدون اعتراض شده است، در حالی که بیش از دو ماه حقوق و مزایا معوقه باقی مانده است.
بدیهی است که اعتراض جمعی برای حقوق، اقدامی پرریسک برای کارکنان و غیرقانونی از نظر حراست شرکت است؛
اما مسئولیت مدیریت، جلوگیری از رسیدن کارکنان به چنین نقطه‌ای است.
که با بی اهمیتی از طرف مدیرعامل مواجه میشود.
یا جمله زیبای (اگر ناراحتی، برو)
این وضعیت تنها در طول هفت سال اخیر (از دید اینجانب) شکل گرفته است. ادامه این روند نه تنها به زیان کارکنان، بلکه به زیان اعتبار و آینده کل شرکت خواهد بود.
(بیش از بیش)
شایسته است که مدیریت بالادستی با در نظر گرفتن منافع همه ذی‌نفعان، به‌ویژه نیروی انسانی ارزشمند خود، تصمیمات مؤثرتری اتخاذ نماید.
نیاز به تصمیم جدی، در ارتباط با بودن یک مدیریت مسئول و دلسوز برای شرکت و همچنین حمایت مالی جدی از طرف شرکت بالا دستی، کاملا حس میشود.
اینجانب چند سالی است که افتخار همکاری با مجموعه «تأسیسات دریایی» را دارم. در سالهای ابتدایی حضور، این شرکت از نظر حقوق و مزایا در مقایسه با رقبا ـ چه در همین صنعت و چه در میان سایر شرکتها ـ از جایگاه بالایی برخوردار بود.
متأسفانه به دلیل عدم پیگیری مدیران بالادستی، فشارهای بیرونی و برخی تصمیم‌های نادرست، این برتری‌ها به مرور از بین رفت و امروز شرکت در پایین‌ترین سطح حقوق و مزایا در میان رقبا قرار گرفته است.
از سال ۱۴۰۱ به تدریج زمزمه‌های نبود بودجه، کاهش مزایا، پروژه‌های زیان‌ده و بدهی‌های کلان شنیده شد. این مسائل تا حدودی قابل تحمل بود، اما در ادامه مشکلاتی جدی‌تر بروز کرد؛ از جمله:
• عدم پرداخت به موقع حقوق
• پرداخت حقوق به صورت قطعه‌قطعه
• تأخیر در واریز بیمه تأمین اجتماعی
• عدم پرداخت منظم بیمه تکمیلی (به‌گونه‌ای که از بهمن‌ماه تاکنون تنها چهار مرحله هزینه درمان به همکاران پرداخت شده است)
این شرایط پیامدهای سنگینی برای کارکنان به همراه داشته است:
• بسیاری از همکاران به دلیل عقب‌افتادن اجاره یا مخارج زندگی، شرمنده خانواده‌های خود شده‌اند.
• برخی ناچار شده‌اند برای کسب درآمد، از مرخصی استفاده کنند و به مشاغل دیگر روی آورند.
• در حوزه درمان، تأخیر در پرداخت بیمه‌های تکمیلی مشکلات جدی ایجاد کرده است.
• به علت بدهی‌ها، همکاران امکان دریافت وام یا ضمانت برای دیگران را از دست داده‌اند.
• حتی در بانکی که حقوق پرداخت میشود، کارکنان با بی‌احترامی مواجه شده‌اند.
از سوی دیگر، نیروی انسانی قدیمی شرکت که سرمایه واقعی این مجموعه است، هنگام استعفا با استقبال منابع انسانی مواجه میشود؛ گویی خروج آنان اهمیتی ندارد. آقای مدیر منابع انسانی جدید، بدانید که ماندگاری هر نیرو نتیجه سال‌ها هزینه و تلاش شرکت است و بی‌توجهی به این سرمایه انسانی به معنای از دست رفتن تجربه، دانش و اعتبار سازمان خواهد بود.
(بود و نبود اشخاص در شرکت را از دید سازمانی نگاه کنید نه شخصی)
در حال حاضر، شرکت تنها یک بار موفق به پرداخت حقوق بدون اعتراض شده است، در حالی که بیش از دو ماه حقوق و مزایا معوقه باقی مانده است.
بدیهی است که اعتراض جمعی برای حقوق، اقدامی پرریسک برای کارکنان و غیرقانونی از نظر حراست شرکت است؛
اما مسئولیت مدیریت، جلوگیری از رسیدن کارکنان به چنین نقطه‌ای است.
که با بی اهمیتی از طرف مدیرعامل مواجه میشود.
یا جمله زیبای (اگر ناراحتی، برو)
این وضعیت تنها در طول هفت سال اخیر (از دید اینجانب) شکل گرفته است. ادامه این روند نه تنها به زیان کارکنان، بلکه به زیان اعتبار و آینده کل شرکت خواهد بود.
(بیش از بیش)
شایسته است که مدیریت بالادستی با در نظر گرفتن منافع همه ذی‌نفعان، به‌ویژه نیروی انسانی ارزشمند خود، تصمیمات مؤثرتری اتخاذ نماید.
نیاز به تصمیم جدی، در ارتباط با بودن یک مدیریت مسئول و دلسوز برای شرکت و همچنین حمایت مالی جدی از طرف شرکت بالا دستی، کاملا حس میشود.
ناظر نفت
ماشین فلات قاره برای توسعه نیست و به گل نشستن پروژه های فروزان و رسالت در کنار ابوذر گواه این مدعاست، مدیر عاملان بی لیاقت سابق تاسیسات نیز مزید بر علت بودند، از قیمت پایین قرارداد گرفته تا برخورد زورگویانه از سوی مدیرعامل سابق در قبال کارفرما، از آفت های این پروژه است. با رویکرد هوشمندانه، همگرایانه و پی گیری مستمر، این پروژه براحتی قابل اجرا خواهد بود. از نفت ما هم انتظار می رود که گزارشات پرت و پلای هیجانی و صد من یک غاز افراد معلوم الحال که فقط موج سواری می کنند را منعکس نکند.
…. دريايي
درود خدمت پرسنل شركت تاسيسات دريايي
اينكه بعد از گذشت چند ماه از انتصاب آقاي ج.پ بعنوان مدير عامل و تشكيل چندين تجمع اعتراضي در خصوص عدم پرداخ حقوق و مطالبات پرسنل در شركت و مقابل صندوق، نفت ما مجددا تيتر تاسيسات دريايي را فعال مي كند، چيزي جز بهره برداري سياسي از اين ماجرا نيست، در جايي كه وزارت خانه و صندوق همگرا نيستند و آقاي م.ع به دنبال نشاندن گزينه مدنظر خود به سمت مديرعاملي تاسيسات دريايي مي باشد اين نكته را گوشزد مي كند كه عملا كسي بفكر پرسنل متخصص اين شركت نيست.
صداي پرسنل سالهاست كه به گوش كسي نمي رسد
نشاندن مديرعاملان فاقد تخصص Offshore (زهيري، شيوا و پورهنگ)بر چنين مسندي چنين نتيجه فضاحت باري به دنبال دارد.
و من الله توفيق
اينكه بعد از گذشت چند ماه از انتصاب آقاي ج.پ بعنوان مدير عامل و تشكيل چندين تجمع اعتراضي در خصوص عدم پرداخ حقوق و مطالبات پرسنل در شركت و مقابل صندوق، نفت ما مجددا تيتر تاسيسات دريايي را فعال مي كند، چيزي جز بهره برداري سياسي از اين ماجرا نيست، در جايي كه وزارت خانه و صندوق همگرا نيستند و آقاي م.ع به دنبال نشاندن گزينه مدنظر خود به سمت مديرعاملي تاسيسات دريايي مي باشد اين نكته را گوشزد مي كند كه عملا كسي بفكر پرسنل متخصص اين شركت نيست.
صداي پرسنل سالهاست كه به گوش كسي نمي رسد
نشاندن مديرعاملان فاقد تخصص Offshore (زهيري، شيوا و پورهنگ)بر چنين مسندي چنين نتيجه فضاحت باري به دنبال دارد.
و من الله توفيق
با سلام
همکار عزیز، زهیری اگر چه از نظر شما خوب نبوده است اما در زمان حضور ایشان شرما تاسیسات دریایی پر کار بود و پروژه انجام می داد.
این صندوق بازنشستگی بود که حسین شیوا را مدیر حامل کرد و با این کار صدمه بزرگی به شرکت زد.
با وجود بیکاری شرکت شیوا حدود 200 نفر به تاسیسات اضافه کرد یکی از یکی بیفایده تر بودند و هنوز هم در شرکت حصور دارند و هیچکس عملکرد ایشان را بررسی و مواخذه نمی کند از جمله مدیر مالی و اداری شیوا را.
حسین شیوا خسارت مالی و اعتباری سنگینی به شرکت زد که اسناد آن در شرکت و دفتر امارات می باشد ولی صاحبی برای حساب کشی از شیوا وجود ندارد.
خدا ریشه مدیران بی لیاقت نفوذی مثل شیوا را بکند انشالله.
همکار عزیز، زهیری اگر چه از نظر شما خوب نبوده است اما در زمان حضور ایشان شرما تاسیسات دریایی پر کار بود و پروژه انجام می داد.
این صندوق بازنشستگی بود که حسین شیوا را مدیر حامل کرد و با این کار صدمه بزرگی به شرکت زد.
با وجود بیکاری شرکت شیوا حدود 200 نفر به تاسیسات اضافه کرد یکی از یکی بیفایده تر بودند و هنوز هم در شرکت حصور دارند و هیچکس عملکرد ایشان را بررسی و مواخذه نمی کند از جمله مدیر مالی و اداری شیوا را.
حسین شیوا خسارت مالی و اعتباری سنگینی به شرکت زد که اسناد آن در شرکت و دفتر امارات می باشد ولی صاحبی برای حساب کشی از شیوا وجود ندارد.
خدا ریشه مدیران بی لیاقت نفوذی مثل شیوا را بکند انشالله.
دلسوز
در شرکتی کخ مسئول دفتر یک شبه به خاطر داشتن روابط خارج از عرف با مدیر عامل مدیر واحد تخصصی می شه توقعی نمی ره
تا وقتی مدیرعامل یکی از شرکتها با مستندات دارای سوابق دزدی و ارتشا و باج خواهی هست اوضاع درست نمی شه
تا وقتی بدنام ترین مدیران شرکتهای خارج از مجموعه میان تو شرکت و سمت می‌گیرن بهتر از این نمی شه
تا وقتی حراست دستش تو همه فسادها و رانت ها و عزل و نصب ها هست اوضاع درست نمی شه
تا وقتی مدیرعامل یکی از شرکتها با مستندات دارای سوابق دزدی و ارتشا و باج خواهی هست اوضاع درست نمی شه
تا وقتی بدنام ترین مدیران شرکتهای خارج از مجموعه میان تو شرکت و سمت می‌گیرن بهتر از این نمی شه
تا وقتی حراست دستش تو همه فسادها و رانت ها و عزل و نصب ها هست اوضاع درست نمی شه
بحث دکل گمشده ۳ عدد بوده که جمعا کمی بیش از ۲۰۰ ملیون دلار شده
و در سالهای اخیر فقط به یک موردش اشاره میشود که ۷۸ ملیون دلار است
در حالیکه چین ۱۳۵ ملیون دلار معادل ارزش دو دکل از بابت عدم توانایی تاسیسات دریایی در پرداخت بقیه مبلغ تعهد شده خرید ۷ دکل دریایی مصادره کرده و هیچ جا ذکری از ان نمیرود
و در سالهای اخیر فقط به یک موردش اشاره میشود که ۷۸ ملیون دلار است
در حالیکه چین ۱۳۵ ملیون دلار معادل ارزش دو دکل از بابت عدم توانایی تاسیسات دریایی در پرداخت بقیه مبلغ تعهد شده خرید ۷ دکل دریایی مصادره کرده و هیچ جا ذکری از ان نمیرود
باند مافیایی پشت بابک زنجانی همان تیم شرور مرتبط با آقای .... رئیس سابق امنیت سپاه است. علیه او و برادرزاده‌اش پرونده‌های مفتوح و تحقیقات حقوقی زیادی وجود دارد.....
این جاسوسان صنعتی همان‌هایی هستند که به شرکت چینی (CNPC) اجازه دادند ۱۳۵ میلیون دلار را برای هفت دکل دریایی مصادره کند و ۸ درصد از شرکت نفتی چینی پورسانت بگیرد!
این پرونده چه زمانی منتشر خواهد شد؟
این جاسوسان صنعتی همان‌هایی هستند که به شرکت چینی (CNPC) اجازه دادند ۱۳۵ میلیون دلار را برای هفت دکل دریایی مصادره کند و ۸ درصد از شرکت نفتی چینی پورسانت بگیرد!
این پرونده چه زمانی منتشر خواهد شد؟
موضوع شرکت مهندسی، ساخت و تاسیسات دریایی ایران, میادین ابوذر و آرش یک مسئله امنیت ملی است!
دولت کویت و بانک کویت فاینانس به شرکت نفت ایران و بابک زنجانی کمک کرده‌اند تا نفت خود را بفروشند و پول آن را از طریق بانک‌های تابعه خود در ترکیه دریافت کنند.
علاوه بر این، شرکت تابعه خانه مالی کویت، به نام خانه انرژی کویت، به مدیرعاملی آقای حامد القحطانی، شرکتی در راس الخیمه به نام نوردیک انرژی تأسیس کرده است تا تجهیزاتی را که تحت تحریم هستند خریداری کرده و به ایران تحویل دهد.
در عوض، آنها حق ایران را در این میادین مطالبه کرده و می‌کنند.
دولت کویت و بانک کویت فاینانس به شرکت نفت ایران و بابک زنجانی کمک کرده‌اند تا نفت خود را بفروشند و پول آن را از طریق بانک‌های تابعه خود در ترکیه دریافت کنند.
علاوه بر این، شرکت تابعه خانه مالی کویت، به نام خانه انرژی کویت، به مدیرعاملی آقای حامد القحطانی، شرکتی در راس الخیمه به نام نوردیک انرژی تأسیس کرده است تا تجهیزاتی را که تحت تحریم هستند خریداری کرده و به ایران تحویل دهد.
در عوض، آنها حق ایران را در این میادین مطالبه کرده و می‌کنند.
