تحریم صادرات نفت همواره بهعنوان ابزاری راهبردی برای تغییر رفتار ایران بهکار رفته و بر صنعت حیاتی نفت و بخش مالی آن تأثیر گذاشتهاست
۲
تاریخ انتشارپنجشنبه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ - ۱۸:۲۱
کد مطلب : ۱۷۳۸۹۹
اسنپ بک و صادرات نفت ایران
فایل ویدیوبه گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"، تحریم صادرات نفت همواره بهعنوان ابزاری راهبردی برای تغییر رفتار ایران بهکار رفته و بر صنعت حیاتی نفت و بخش مالی آن تأثیر گذاشتهاست.
ایران علیرغم عدم تصویب قطعنامه پیشنهادی تداوم لغو تحریمها که مقدمه اجرای اسنپ بک به شمار می رود، به دنبال صادرات نفت و جذب مشتریان جدید است. ایران در ماه آگوست با صادرات 1.4 میلیون بشکه نفت خام و میعانات و نفت کوره، به پایین ترین میزان صادرات در سال 2025 رسید، اما در نیمه اول ماه سپتامبر به طور متوسط با صادرات 2.4 میلیون بشکه در روز افزایش چشمگیری را ثبت نمود. مقاصد صادراتی نفت ایران در ماه آگوست به ترتیب چین با 90 درصد، امارات 7 درصد، اندونزی 2 درصد و سنگاپور 1 درصد بوده اند. شایان ذکر است که نفتکش های ایرانی 36 درصد از نفت کشور را حمل کرده اند.
با اجرای «اسنپ‌بک»، تمامی اعضای سازمان ملل متحد بایستی رژیم تحریم‌های این سازمان علیه ایران را از طریق انتقال آن به قوانین داخلی خود اعمال کنند. تحریم‌های سازمان ملل، علاوه بر اقدامات مرتبط با هسته‌ای به‌ویژه نظارت بر بانک‌های ایرانی و همچنین مسدودسازی دارایی‌ها و ممنوعیت سفر علیه سازمان‌ها و افراد فهرست‌شده را تحمیل می‌کند.
اتحادیه اروپایی، نیز تحریم‌های گسترده‌تر پیش از برجام را برمی گرداند، از جمله تصمیم سیاست خارجی و امنیتی مشترک 413 سال 2010 شورای اروپایی و مقرره اجرایی 267 سال 2012 این شورا که عمدتاً صنعت نفت و بخش مالی ایران و کنترل‌های مرتبط بر کالاها را هدف قرار می‌دهد. این تحریمها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
•ممنوعیت صادرات تجهیزات و فناوری کلیدی برای بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی
•ممنوعیت واردات نفت خام ایران، محصولات نفتی و پتروشیمی
•ممنوعیت سرمایه‌گذاری مشترک یا اَشکال دیگر همکاری در انتقال گاز طبیعی
•ممنوعیت فرود پروازهای باربری ایرانی در اتحادیه اروپایی، و همچنین محدودیت در نگهداری و سرویس‌دهی هواپیماها و کشتی‌های ایرانی
•ممنوعیت تجارت طلا، فلزات گرانبها و الماس با دولت ایران.
تحریم‌های اروپایی علیه تهران عمدتاً بر بخش‌های مالی، کشتیرانی و نفت متمرکز بوده و افراد و نهادهای درگیر در فروش، انتقال مالی و روابط بانکی، حمل‌ونقل و بازاریابی نفت ایران را هدف قرار خواهد داد. علاوه بر این تحریمها، واردات، خرید، معاوضه و حمل نفت خام و فرآورده‌های نفتی از ایران و همچنین هرگونه مشارکت با صنعت نفت محدود می شود.
همچنین، دولت دوم ترامپ یک راهبرد «فشار حداکثری» علیه برنامه هسته‌ای و صادرات نفت ایران با هدف به صفر رساندن صادرات آن را اجرا می‌کند. همانند تحریم‌های اروپایی، این اقدامات نهادها و افراد دخیل در حمل‌ونقل فرآورده‌های نفتی ایران و به‌طور کلی هرکسی که آگاهانه در تجارت نفت مشارکت یا تسهیل کند را هدف قرار می‌دهد و از استفاده از سیستم بانکی آمریکا منع می‌کند.
در پایان باید تاکید کرد علیرغم اینکه مسوولان ایرانی اذعان دارند اسنپ بک تاثیری بر صادرات نفت کشور ندارد اما باید گفت که 20 درصد از درآمدهای صادرات نفت ایران به دلیل دور زدن تحریمها، از دست می رود. این هزینه ها عمدتا شامل عملیات بارگیری دوباره برای مخفی کردن منشا نفت، پرداخت به واسطه ها و شرکتهای صوری، اجاره نفتکشهای سایه، ارائه تخفیف به پالایشگران چینی و نگهداری ذخایر نفتی روی دریا می شود که با اجرای رسمی اسنپ بک علاوه بر کاهش ۳۰۰ هزار بشکه ای صادرات نفت تا پایان امسال و کاهش درآمدهای نفتی و فشار بر بودجه کشور، هزینه های اشاره شده نیز روند افزایشی خواهد یافت.
ایران علیرغم عدم تصویب قطعنامه پیشنهادی تداوم لغو تحریمها که مقدمه اجرای اسنپ بک به شمار می رود، به دنبال صادرات نفت و جذب مشتریان جدید است. ایران در ماه آگوست با صادرات 1.4 میلیون بشکه نفت خام و میعانات و نفت کوره، به پایین ترین میزان صادرات در سال 2025 رسید، اما در نیمه اول ماه سپتامبر به طور متوسط با صادرات 2.4 میلیون بشکه در روز افزایش چشمگیری را ثبت نمود. مقاصد صادراتی نفت ایران در ماه آگوست به ترتیب چین با 90 درصد، امارات 7 درصد، اندونزی 2 درصد و سنگاپور 1 درصد بوده اند. شایان ذکر است که نفتکش های ایرانی 36 درصد از نفت کشور را حمل کرده اند.
با اجرای «اسنپ‌بک»، تمامی اعضای سازمان ملل متحد بایستی رژیم تحریم‌های این سازمان علیه ایران را از طریق انتقال آن به قوانین داخلی خود اعمال کنند. تحریم‌های سازمان ملل، علاوه بر اقدامات مرتبط با هسته‌ای به‌ویژه نظارت بر بانک‌های ایرانی و همچنین مسدودسازی دارایی‌ها و ممنوعیت سفر علیه سازمان‌ها و افراد فهرست‌شده را تحمیل می‌کند.
اتحادیه اروپایی، نیز تحریم‌های گسترده‌تر پیش از برجام را برمی گرداند، از جمله تصمیم سیاست خارجی و امنیتی مشترک 413 سال 2010 شورای اروپایی و مقرره اجرایی 267 سال 2012 این شورا که عمدتاً صنعت نفت و بخش مالی ایران و کنترل‌های مرتبط بر کالاها را هدف قرار می‌دهد. این تحریمها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
•ممنوعیت صادرات تجهیزات و فناوری کلیدی برای بخش‌های نفت، گاز و پتروشیمی
•ممنوعیت واردات نفت خام ایران، محصولات نفتی و پتروشیمی
•ممنوعیت سرمایه‌گذاری مشترک یا اَشکال دیگر همکاری در انتقال گاز طبیعی
•ممنوعیت فرود پروازهای باربری ایرانی در اتحادیه اروپایی، و همچنین محدودیت در نگهداری و سرویس‌دهی هواپیماها و کشتی‌های ایرانی
•ممنوعیت تجارت طلا، فلزات گرانبها و الماس با دولت ایران.
تحریم‌های اروپایی علیه تهران عمدتاً بر بخش‌های مالی، کشتیرانی و نفت متمرکز بوده و افراد و نهادهای درگیر در فروش، انتقال مالی و روابط بانکی، حمل‌ونقل و بازاریابی نفت ایران را هدف قرار خواهد داد. علاوه بر این تحریمها، واردات، خرید، معاوضه و حمل نفت خام و فرآورده‌های نفتی از ایران و همچنین هرگونه مشارکت با صنعت نفت محدود می شود.
همچنین، دولت دوم ترامپ یک راهبرد «فشار حداکثری» علیه برنامه هسته‌ای و صادرات نفت ایران با هدف به صفر رساندن صادرات آن را اجرا می‌کند. همانند تحریم‌های اروپایی، این اقدامات نهادها و افراد دخیل در حمل‌ونقل فرآورده‌های نفتی ایران و به‌طور کلی هرکسی که آگاهانه در تجارت نفت مشارکت یا تسهیل کند را هدف قرار می‌دهد و از استفاده از سیستم بانکی آمریکا منع می‌کند.
در پایان باید تاکید کرد علیرغم اینکه مسوولان ایرانی اذعان دارند اسنپ بک تاثیری بر صادرات نفت کشور ندارد اما باید گفت که 20 درصد از درآمدهای صادرات نفت ایران به دلیل دور زدن تحریمها، از دست می رود. این هزینه ها عمدتا شامل عملیات بارگیری دوباره برای مخفی کردن منشا نفت، پرداخت به واسطه ها و شرکتهای صوری، اجاره نفتکشهای سایه، ارائه تخفیف به پالایشگران چینی و نگهداری ذخایر نفتی روی دریا می شود که با اجرای رسمی اسنپ بک علاوه بر کاهش ۳۰۰ هزار بشکه ای صادرات نفت تا پایان امسال و کاهش درآمدهای نفتی و فشار بر بودجه کشور، هزینه های اشاره شده نیز روند افزایشی خواهد یافت.
