ایران و عربستان در ظاهر، اختلافات خود در اوپک را تکذیب میکردند اما ریشههای این اختلاف برای همگان آشکار بود. به دلیل افزایش تورم در اروپا و آمریکا، کشورهای غربی خواستار عدم افزایش قیمت نفت بودند و عربستان و حامیانش در اوپک ازجمله امارات در حمایت از غرب، پیشنهاد افزایش ۵ درصدی قیمت نفت را دادند.
۰
تاریخ انتشارپنجشنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۴ - ۰۸:۰۸
کد مطلب : ۱۷۵۰۲۵
تاریخ نفت ما؛
۴۹ سال پیش در چنین روزی/ ماجرای اختلافنظر ایران و عربستان در اوپک
به گزارش آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی "نفت ما"،نزدیک به نیمقرن پیش در چنین روزی، ۲۷ آذر ۱۳۵۵، این عکس آسوشیتدپرس از اجلاس اوپک در قطر، در صفحه اول روزنامه اطلاعات منتشر شد. سمت راست، جمشید آموزگار نماینده ایران در اوپک و سمت چپ زکی یمانی وزیر نفت عربستان نشستهاند و شیخ خلیفه بن آل ثانی امیر قطر که بین آن دو نشسته است تلاش میکرد نظرات دو قدرت اوپک در آن دوره را به هم نزدیک کند.
ایران و عربستان در ظاهر، اختلافات خود در اوپک را تکذیب میکردند اما ریشههای این اختلاف برای همگان آشکار بود. به دلیل افزایش تورم در اروپا و آمریکا، کشورهای غربی خواستار عدم افزایش قیمت نفت بودند و عربستان و حامیانش در اوپک ازجمله امارات در حمایت از غرب، پیشنهاد افزایش ۵ درصدی قیمت نفت را دادند. اما ایران افزایش قیمت نفت کمتر از ۱۵ درصد را نمیپذیرفت. محمدرضا پهلوی که سیاستهای نفتی ایران را در آن دوره تعیین و به آموزگار که نماینده ایران در اوپک بود ابلاغ میکرد معتقد بود وقتی غرب، کالاهای استراتژیک همچون گندم را هرسال گرانتر به ما میفروشد ما هم قیمت نفت را افزایش میدهیم. برخی معتقدند پافشاری محمدرضا پهلوی بر افزایش قیمت نفت در سالهای پایانی دهه ۱۹۷۰ میلادی، نقش مهمی در کاهش حمایت غرب از او و سرانجام تسریع سقوط رژیم پهلوی داشت.
سرانجام در آن اجلاس، نه حرف ایران شد و نه حرف عربستان، و با وساطت قطر، دو طرف برای افزایش ۱۰ درصدی قیمت نفت توافق کردند که به معنای اجماع اوپک برای این میزان افزایش قیمت نفت بود و بدین ترتیب مقرر شد نفت از اول ژانویه، بشکهای ۱۲.۷۰ دلار به فروش برسد که برای آن دوره قیمت بالایی بود.
ایران و عربستان در ظاهر، اختلافات خود در اوپک را تکذیب میکردند اما ریشههای این اختلاف برای همگان آشکار بود. به دلیل افزایش تورم در اروپا و آمریکا، کشورهای غربی خواستار عدم افزایش قیمت نفت بودند و عربستان و حامیانش در اوپک ازجمله امارات در حمایت از غرب، پیشنهاد افزایش ۵ درصدی قیمت نفت را دادند. اما ایران افزایش قیمت نفت کمتر از ۱۵ درصد را نمیپذیرفت. محمدرضا پهلوی که سیاستهای نفتی ایران را در آن دوره تعیین و به آموزگار که نماینده ایران در اوپک بود ابلاغ میکرد معتقد بود وقتی غرب، کالاهای استراتژیک همچون گندم را هرسال گرانتر به ما میفروشد ما هم قیمت نفت را افزایش میدهیم. برخی معتقدند پافشاری محمدرضا پهلوی بر افزایش قیمت نفت در سالهای پایانی دهه ۱۹۷۰ میلادی، نقش مهمی در کاهش حمایت غرب از او و سرانجام تسریع سقوط رژیم پهلوی داشت.
سرانجام در آن اجلاس، نه حرف ایران شد و نه حرف عربستان، و با وساطت قطر، دو طرف برای افزایش ۱۰ درصدی قیمت نفت توافق کردند که به معنای اجماع اوپک برای این میزان افزایش قیمت نفت بود و بدین ترتیب مقرر شد نفت از اول ژانویه، بشکهای ۱۲.۷۰ دلار به فروش برسد که برای آن دوره قیمت بالایی بود.
