ابراهیمی با اشاره به اینکه قراردادهای IPCبه تنهایی باعث افزایش جذب سرمایه نمی‌شود، گفت: با توجه به اینکه محدودیت‌های تأمین مالی در بازار داخلی ایران وجود دارد، یکی از روش‌ها برای افزایش سرمایه می‌تواند مراجعه به مردم و استفاده از ظرفیت صندوق‌ها، شرکت‌های تأمین سرمایه و بانک‌ها در قالب مشارکت‌های عمومی باشد.

تقی‌پور تصریح کرد: سرمایه‌گذاری در صنعت نفت و گاز با اعداد بسیار بالایی همراه است. هر قرارداد IPC به طور متوسط حتی اگر مکانیزمی مانند FTP داشته باشیم و ریسک شرکت‌ها را کاهش دهیم، باز هم به سرمایه‌گذاری حداقل ۵۰ تا ۱۲۰ میلیون دلار نیاز داریم.