۱
۲
plusresetminus
تاریخ انتشارجمعه ۹ آبان ۱۴۰۴ - ۱۱:۰۳
کد مطلب : ۱۷۴۲۳۳
در گفت و گو با نفت ما مطرح شد؛

۷۰ میلیارد دلار ارز دیجیتال نزد ایرانی ها فرصتی برای تأمین مالی جمعی است

بازار سرمایه ظرفیت حمایت از پروژه‌های سنگین نفتی را ندارد
یزدی عنوان کرد: در صورتی که سرمایه ارزی مردم جذب شود، باید بازگشت همان سرمایه به ارز تضمین شود و با نرخ سود متعارف پرداخت گردد. در دنیا، نرخ بهره‌های بانکی یا وام‌های تجاری در محدوده ۳ تا ۴ درصد و بسیار پایین است و حتی سود اندک می‌تواند برای ارزهای سنگین جذاب باشد. بنابراین، با تضمین‌ها و اعتمادسازی می‌توان این سرمایه‌ها را جذب و هدایت کرد.
فایل ویدیو
رئیس دومین همایش بین المللی در زمینه نفت، گاز و پتروشیمی گفت: میزان نقدینگی در دست مردم ایران به چندین میلیارد دلار می‌رسد و نزدیک به ۷۰ میلیارد دلار ارز دیجیتال در اختیار دارند که در صورت ایجاد پلتفرم‌های مطمئن و جلب اعتماد عمومی، این منابع می‌توانند به تأمین مالی پروژه‌های کلان نفت و گاز کمک کنند.
حمیدرضا علومی یزدی، رئیس دومین همایش بین المللی در زمینه نفت، گاز و پتروشیمی در گفتگو با آژانس رویدادهای مهم نفت و انرژی «نفت ما» اظهار داشت: استفاده از سرمایه‌های مردمی و بهره‌گیری از پلتفرم‌ها و ابزارهایی فراتر از ابزارهای موجود می‌تواند در تأمین مالی جمعی برای سرمایه‌گذاری صنعت نفت بسیار مؤثر باشد. حجم نقدینگی در دست مردم، حتی نقدینگی قابل تخصیص، به چند میلیارد دلار می‌رسد؛ به طوری که مردم ایران نزدیک به ۷۰ میلیارد دلار ارز دیجیتال در اختیار دارند.
وی معتقد است، در صورتی که پلتفرم موثری ایجاد شود و اعتماد مردم جلب گردد، حتی قادر است نیازهای کلان پروژه‌های نفت و گاز را برطرف کند.
یزدی افزود: بر همین اساس، چشم‌انداز پنج‌ساله به ما کمک می‌کند تا برای خود تاریخی مشخص و ضوابطی تعریف کنیم که به این هدف برسیم؛ اما در ساختارهای موجود، متأسفانه بازار سرمایه ایران ظرفیت کافی برای حمایت از پروژه‌های سنگین را ندارد. بنابراین ایجاد ساختارهای جدید، ارائه تضمین‌های عینی و اعتمادسازی بین مردم و پروژه‌ها می‌تواند تحقق این هدف را ممکن سازد.
رئیس دومین همایش بین المللی در زمینه نفت، گاز و پتروشیمی با اشاره به مهم‌ترین مانع برای توسعه مدرن تأمین مالی جمعی گفت: به نظر می‌رسد در این حوزه، مانع قانونی جدی وجود ندارد و اکثر مشکلات ناشی از موانع نهادی است؛ به عبارت دیگر، نبود ساختارهای مناسب و تضامین کافی برای مردم اصلی‌ترین چالش به شمار می‌آید.
وی در مثالی عنوان کرد: در صورتی که سرمایه ارزی مردم جذب شود، باید بازگشت همان سرمایه به ارز تضمین شود و با نرخ سود متعارف پرداخت گردد. در دنیا، نرخ بهره‌های بانکی یا وام‌های تجاری در محدوده 3 تا 4 درصد و بسیار پایین است و حتی سود اندک می‌تواند برای ارزهای سنگین جذاب باشد. بنابراین، با تضمین‌ها و اعتمادسازی می‌توان این سرمایه‌ها را جذب و هدایت کرد.
ارسال نظر
نام شما
آدرس ايميل شما
کد امنيتی


ایرانی‌ها اگر به وضعیت حال حاضر یا چشم‌انداز آیندهٔ صنایع -از جمله نفت و گاز و پتروشیمی- در ایران و حفظ ارزش دارای‌شان اعتماد داشتند،
این میزان از سرمایه‌شان اصلاً تبدیل به ارز دیجیتال نمی‌شد!

آقای رئیس، یک دکمه در دست به دنبال کُتی می‌گردد که به دکمه بخورد؛
در بازار آنرا نیافته، با همایش هم نخواهد یافت،
اگرچه در این میان نورچشمی‌های درجه‌چندم پشیزی از برگزاری همایش نصیب می‌برند!
یک سوال؛ این خبر که معلوم نیست تا چه حد قابلیت راستی آزمایی داره، آیا این سرمایه ها را در معرض تهدید سرویس های جاسوسی آمریکا، اسراییل و ... یا گروه های هکری حرفه ای قرار نمی دهد؟ مخصوصا با توجه به تحریم حداکثری که شدیدا دنبال کشف و حذف درآمدهای ایران هستند